________________
[ ર૦ ] * તેને આ અર્થ છે, થવું તે ભાવ છે, તે બેલવા માટે ઈષ્ટ કિયાના અનુભવના લક્ષણવાળા સર્વાએ કહેલ છે, ઈન્દ્રનાદિ કિયાને અનુભવ કરનાર ખરા ઇંદ્ર માફક જાણ. ભાવથી મંગળ તે ભાવમંગળ, અથવા ભાવ તેજ મંગળ તે ભાવ મંગળ એમ સમાસ કરે, તે આગમ અને આગમ એમ બે ભેદે છે, અહીં આગમથી મંગળ જ્ઞાનથી જાણતે. અને ઉપગ રાખનારે ભાવ મંગળ છે.
પ્ર-ભાવ મંગળના ઉપયોગ માત્રથી કેવી રીતે તન્મયપણું ગણાય ? કારણકે અગ્નિનું જેને જ્ઞાન છે, અને તેને ઉપગ છે, તે માણવક માણસ અગ્નિ થઈ જાય અને તેમ માનીએ તેપણ તે અગ્નિ માફક બાળવાનું, રાંધવાનું, પ્રકાશ કરવાનું વિગેરે ક્રિયા કરવાને તેમાં અભાવજ છે !
ઉ–તેમ નથી, અમારો અભિપ્રાય તમે જાણ્યું નથી, કારણકે સંવિત્, જ્ઞાન, અવગમ, ભાવ, આ બધા શબ્દો એક અર્થમાં છે, અને એક અર્થવાળા પ્રત્યે સરખા નામવાળા છે, તે સર્વે વાદીઓને એક સરખું માન્ય છે, અને અગ્નિ એવું જે જ્ઞાન છે, તેનાથી અતિરિક્ત (અભિન્ન) જ્ઞાતા, તેના લક્ષણવાળે ગ્રહણ કરાય છે, જે તે જ્ઞાન અને જ્ઞાતા જુદા માનીએ, તે તે લક્ષ્યના અભાવે (અતન્મય હોવાથી) પદાર્થને ન જાણે, જેમ આંધળાના હાથમાં દી હોય, તે આંધળાને કામ ન લાગે, અથવા એકનું જાણેલું બીજે ન
