________________
[૭૦]
તથા તેની લબ્ધિને આશ્રયી જઘન્યથી અંતર્મુહૂત્ત અને ઉત્કૃષ્ટથી ૬૬ સાગરાપમથી થાડું વધારે એ વાર વિજયાદિવિમાન અથવા ત્રણવાર અચ્યુતમાં જાય તે આશ્રયી કાળ માન છે, વધારાના કાળ તે નરભવના છે. ત્યારપછી જો આ પ્રમાણે ભવ પ્રાપ્ત કરે અને વચમાં બીજી ગતિમાં ન જાય તે તે જીવને અવશ્ય માક્ષ થાય, પણ જુદા જુદા જીવા આશ્રયી તેા સર્વ કાળ મતિજ્ઞાની જીવા છે, પણ આભિનિત્રાધિક (મતિ ) જ્ઞાનની લબ્ધિવાળા જીવાથી શૂન્ય લેાક કાઇ પણ કાળે નથી.
અંતરદ્વાર.
તેમાં એક જીવને આશ્રયી આભિનિઐધિકના આંતરી જધન્યથી અતર્મુહૂત્ત છે. તે આવી રીતે કે સમ્યક્ત્વ પામે, અને વસી જાય, પાછું જ્ઞાન આવરણ કર્મ અંતર્મુહૂત્ત માં ખસી જતાં પાછું તુ જ મતિજ્ઞાન પામે છે, અને ઉત્કૃષ્ટથી તા ઘણી આશાતના કરીને અપા પુગળ પરાવર્ત્ત ન કાળ રખડીને પામે છે, કહ્યું છે, કે—
तित्थगर पवयण सुयं आयरिय गणहरं महिढियं आसादितो बहुसा, अनंत संसारिओ होइ ॥ १ ॥
તીર્થંકર પ્રવચન શ્રુત આચાર્ય ગણધર આમશ વિગેરે લબ્ધિવાળા સાધુઓની ઘણી આશાતના કરે તેા જીવ અનંત સંસારી થાય, જુદા જુદા જીવાને આશ્રયી આંતરાના અભા વજ્ર છે. ભાગદ્વાર તે મતિજ્ઞાનીએ બીજા જ્ઞાનીઓના અન તમે ભાગે વર્તે છે.