________________
[૨૪૮] તે અર્ધ વાસુદેવ જેટલું બળ હોય છે, તે નરકગામી જીવ હોય છે, ઉપર બતાવેલી સત્તર પ્રકૃતિમાંની થીશુદ્ધિના છેલ્લા વખતમાં આઠ કષાયે પણ સાથે અંતર્મુહૂર્તમાં ખપાવે છે.
ત્યારપછી નપુંસકવેદ, પછી સ્ત્રી વેદ તથા પૂર્વે બતાવેલ હાસ્યષટક ખપાવીને પુરૂષ વેદ ખપાવવા ત્રણ ખંડ કરે છે, તેમાંના બે ખંડ સાથે ખપાવે છે, ત્રીજા ખંડને સંજવલન કધમાં નાખે છે, પુરૂષ વેદમાં રહેલ જે શ્રેણું માંડે તે આ કમ છે, પણ નપુંસક વેદી કે સ્ત્રી વેદી જીવ આ શ્રેણું કરે, તે ઉપશમ શ્રેણી માફક જાણી લેવું, પછી સંજવલન ક્રોધ વિગેરેને અનુક્રમે પ્રત્યેકને અંતર્મુહૂર્તમાં ઉપર પ્રમાણે ખપાવે છે, આ આખી શ્રેણને બધો કાળ પણ અંતર્મુહૂર્તનેજ છે, કારણ કે અંતર્મુહૂર્તના અસંખ્યય ભેદે છે.
લેભને ચરમ (છેલ્લા) ખંડના સંખેય ખંડ કરીને જુદા જુદા વખતે ખપાવે છે, તેના છેલા ખંડને અસંખ્યય ખંડમાં વહેંચી એકેક સમયે ખપાવે છે, અહીં દર્શનસસક ક્ષય થતાં નિવૃત્તિનાદર કહેવાય છે, ત્યારપછી અનિવૃત્તિબાદર છેલે લોભને ખંડ હાય ત્યાંસુધી છે. ત્યારપછી તે છેલ્લા ખંડના અસંખેય ખંડ ખપાવતાં સૂક્ષમ સંપરાય લોભને છેલ્લે અણુ (તદ્દન નાન) ખંડ ક્ષય થતાં સુધી છે, ત્યાર પછી યથાખ્યાત ચારિત્રી છે. ૧૨૩.
તે વખતે મહા સમુદ્રને તરવા માફક પરિશ્રમ પામીને મેહ સાગર તરીને ત્યાં (બારમે ગુણસ્થાને)વિશ્રાંતિ લે છે,
