________________
[ ૨૮૩ ]
·
એમ
પાસે આવી તેની દુર્ગંધ ન ગણતાં તેના મેઢામાં સુંદર દાંત જોઇ કહ્યુ કે આ કાળા કુતરાની દાઢા ખટ્ટુ સુંદર અને સફેદ છે. દેવે તે જોઇ વિચાયું કે આ ગુણગ્રાહી છે, તે સત્ય છે. પછી ખીજી પરીક્ષા કરવા તે દેવતા ઘેાડશાળમાંથી અશ્વ રત્ન લઈને નાઠા, રક્ષકે જોયુ. અને લૂંટની ખુમ પાડી, તે સાંભળીને રાજકુમારેા તથા ખીજા રાજાએ લડવા આવ્યા, તે મધાને દેવતાએ મારીને કાઢી મુકયા, વાસુદેવ જાતે આવ્યા, અને કહ્યું કે મારૂં અશ્વ રત્ન શા માટે ચારી જાય છે ? દેવે કહ્યું, કે મને યુદ્ધમાં જીતીને લે, વાસુદેવે કહ્યું ઠીક, કેવી રીતે લડીએ ? તુ જમીન ઉપર છે, અને હું રથમાં છું, માટે તુ મારા રથ લઇ લડવા આવ, દેવ—મારે રથની જરૂર નથી, ઘેાડા હાથી પણ બતાવ્યા, પણ તેણે ના પાડી, ખાડું યુદ્ધ (મલકુસ્તી ) પણ ના પાડી, દેવે કહ્યું, એક પણ તેવુ યુદ્ધ નહિ, પણુ અધિષ્ઠાન યુદ્ધ કરવા કહ્યું, આ નીચ રીતિ હોવાથી વાસુદેવે કહ્યુ કે તુ ઘેાડા લઇ જા, હું નીચ યુદ્ધ કરતા નથી, ત્યારે દેવ પ્રસન્ન થયા , અને વર માગવા કહ્યું, કે હું તને શુ આપું ? વાસુદેવે અશિવ હરનારી શેરી માગી, તે તેણે આપી. આ દેવતાઇ ભેરી છ છ માસે વાગે છે, તે સાંભળનારના પૂર્વના વ્યાધિએ શાંત થાય છે, છ માસ સુધી નવા ઉત્પન્ન ન થાય, એક વખત ત્યાં કોઇ દૂરથી વાણીએ આવ્યા, તે ઘણા દાહ જવરથી પીડાયેલા હતા, ભેરી વગાડનારને કહ્યુ, તુ એક લાખ રૂપિયા લે અને મને આ ભેરીમાંથી થોડા કકડા આપ, લાભથી તેણે આપ્યા, અને તે જગ્યાએ તેણે ચ
કે
