________________
[૨૮૨ ] સાંભળવું, કારણ કે શિષ્યને શંકા પડતાં ઉત્તર ન આપે અને શિષ્યનું સમાધાન ન થાય, તે સંશયના પદાર્થમાં બેધના અભાવે મિથ્યાત્વ લાગે, પણ જેમ અવિકલ ગે તે ગાયની ચાલ સારી જાણીને લેવી, તે પ્રમાણે આક્ષેપને નિર્ણય કરવામાં પાર પહોંચેલ જે આચાર્ય હોય, તેની પાસે સાંભળવું. શિષ્ય પણ જે અવિચાર ગ્રાહી પ્રથમની માંદી ગાય ખરીદ કરનારા જે હોય તે અગ્ય છે, પણ વિચારીને ગુરૂ પાસેથી લે, તે એગ્ય શિષ્ય છે.
ચંદન કંથાનું ઉદાહરણ દ્વારકા નગરીમાં ત્રણ ભેરીઓ છે, એક સંગ્રામ સંબંધી, ( રણશીંગડું !) છે, બીજી અસ્પૃદય સંબંધી, ત્રીજી કેમુદી સંબંધી, તે ત્રણે ગશીર્ષ ચંદનની બનાવેલી છે, દેવતા અધિષ્ઠિત છે, અને ચેથી ઉપદ્રવ શાંત કરનારી છે, તેની ઉત્પતિ કહે છે–એક વખતે શકેદ્ર દેવેની સભામાં વાસુદેવની પ્રશંસા કરી કે દેખો ઉત્તમ પુરૂષોના ગુણો કે જેઓ બીજાના દુર્ગણે દેખતા નથી, તથા નીચ સાથે યુદ્ધ કરતા નથી.. તે જગ્યાએ બેઠેલ એક દેવ આ વાત માનતે નહોતે, તેથી પરીક્ષા કરવા આવ્ય, આ વખતે નેમિનાથ પ્રભુને વાંદવા કૃષ્ણ વાસુદેવ નીકળ્યા હતા, તે સમયે આ દેવતાએ વાસુદેવને નીકળવાના રસ્તામાં સડેલા મરેલા ગંધાતા કુતરાનું રૂપ લીધું, જેથી ચોતરફ દુર્ગધ ફેલાઈ, આ ગંધથી કંટાળી બધા માણસો પાછા ભાગ્યા, પણ વાસુદેવ પાછા ન ફરતાં કુતરા
