________________
[૨૮૯] (સ્વછંદાચારી) થાય, કદાચ અસ્વછંદાચારી હોય, તે પણ અદ્વેષી ન થાય, એમ નહિ. જે તે તૈયાર ભણી ગણીને ગુરૂથી જુદા પડવા માગે, અને બેલે પણ ખરે, કે શ્રુતસ્કંધ વિગેરે તૈયાર થતાં હું અવશ્ય જઈશ, કે પછી વ્યર્થ બેસી રહે? આવું બેલ શિષ્ય પણ અયોગ્ય છે, ૧૩૭ છે ' હવે દેના પરિજ્ઞાનપૂર્વક ગુણે છે, તે બતાવે છેविणओणपहिं कयनलीहिं छंदमणु अत्तमाणेहिं भाराहिआ गुरुजणों सुयं बहुविहं लहुंदेह ॥ १३८॥ .
પ્રથમ ગુરૂને વંદન વિગેરેથી વિનય કરનારે હોય, એટલે વંદન વડે પ્રસન્ન કરેલ હોય, તથા ગુરૂને પૂછતાં બે હાથ જોડી શિષ્ય માથું નમાવેલું હોય, તથા ગુરૂને અભિપ્રાય તે સૂત્રમાં કહેલ શ્રદ્ધાને સમર્થન કરનાર કરાવનાર વિગેરેથી ગુરૂના વચનને આરાધે, તેવા વિનયવાન બુદ્ધિવાન ગુરૂની આજ્ઞા પાળનાર સુશિષ્યને ગુરૂ ગ્ય જાણીને શ્રુત તે સૂત્ર તથા અર્થ છે, તેને અનેક પ્રકારે ખુલાસાથી જલદી શીખવે છે. ૧૩૮ હવે બીજી રીતે શિષ્યની પરીક્ષા બતાવે છે.
तेल घण कुडग चालणि परिपूणग हंस महिस मेसे अ 'मसग जलूग बिराली जाहग गो भेरी आभीरी ॥ १३९ ॥
આ ઉપર બતાવેલાં મગસેલી પત્થર વિગેરેનાં દષ્ટાંતે શિષ્યની ગ્યતા અગ્યતા બતાવનારાં છે, વળી તે દષ્ટાંતે બોધ માટે છે..