________________
[૨૭] શું વાત છે? તેઓએ ખરી વાત કહી, કે તમે શ્રાવક છે એવું અમને કહ્યું તેથી અહીં આવ્યા છીએ તેથી ચારે કહ્યું, આ અકાર્ય થયું, ભલે મને ઠગે ! પણ આમ સાધુઓને ઠગવા નહીં જોઈએ, તેમને અસારતા (વિક૯૫) ન થાઓ, માટે એક સરતે ઉતરવા જગ્યા આપું કે તેમણે મને ધર્મ ન કહે, સાધુઓએ કહ્યું. તેમ હે, તેથી તેણે સાધુઓને ઘર આપ્યું, કારણ કે ત્યાં પણ ચોમાસું કર્યું, અને ચોમાસું પૂરું થયે વિહાર કરતાં મુકવા જતાં સાધુએ સરત પૂરી થવાથી તેને ધર્મ સંભળાવ્યું, મારાથી કંઈપણ નહીં બને, તેવું ચોરે કહેતાં સાધુઓએ શ્રાવકના મૂળ ઉત્તર ગુણ વર્ણવીને છેવટે દારૂમાંસની પણ બંધી કરવા કહ્યું, પણ તેની ના પાડવાથી સાધુએ કહ્યું કે તમારે કોઈને મારવો હોય તો પણ સાત પગલાં પાછા હઠીને મારવા પહેલાં એટલે કાળ વિલંબ કરે, કે તમને અથવા મરનારને ભાન ઠેકાણે આવે, સાધુના ગયા પછી એક વખત ચોરી કરવા જતાં અપશુકનથી ડરી પાછે રાજ ઘેર આવ્યા, ચેરના ગયા પછી ત્યાં તેની બેન આવી હતી, તેણે પુરૂષને વેષ પહેરી ભાભી સાથે નાચના ખેલમાંથી મેટી રાતે આવ્યાં, અને આંખે ઘેરાતી હોવાથી નણંદ ભેજાઈ એકજ પથારીમાં સુઈ ગયાં, ચેરે ઘેર આવતાં સાક્ષાત્ જેયું, આ પરપુરૂષ છે. એમ ધારી તરવારથી મારવા જતાં ગુરૂ પાસે લીધેલું વ્રત યાદ આવ્યું. સાત ડગલાં પાછો હટ્યો, તેવામાં નણંદની ભુજા ભાભીના માથા નીચે આવી જવાથી ભારથી કંટાળી બેલી
