________________
[૨૬] શાબનાં સાહસનું ઉદાહરણ : જાંબુવતી રાણું વાસુદેવને કહેવા લાગી કે મેં પુત્રની એક પણ ભૂલ નથી જોઈ, વાસુદેવે કહ્યું ઠીક, આજ તને બતાવું, એમ કહી નારાયણ તથા જાંબુવતીએ આભીર આભીરણીનું રૂપ લીધું, બહારગામથી છાશ વેચવા દ્વારકા શહેરમાં આવ્યાં, ગેરસ વેચતાં સાંબકુમારે દેખ્યાં, આભીરણને કહ્યું, આવ, તારૂં દહીં લઉં, તે આવી, આભીર પછવાડે આવ્યા, સાંબ કઈ દેરામાં પેઠે, પણ આભીરએ કહ્યું, કે હું અંદર નહિ આવું, પૈસા અહીં લાવ અને દહી લે, સાંબે કહ્યું, અંદર પેસવું પડશે, આભીરણું અંદર ન આવવાથી સાબે હાથ પકડ, આભીર સામે થયે, અને વાસુદેવ તરીકે પ્રકટ થયે, જાંબવતીને ઓળખીને સાંબ માથું બાંધીને જીવ લઈને ભાગ્યે, બીજે દિવસે બળાત્કારથી ઘેર લાવતાં ખીલે ઘસતાં આવ્યું, વાસુદેવે જયનાદ કરતાં પૂછયું, કે આ શું કરે છે? સાંબે કહ્યું, ગઈ કાલની જુની. વાત જે કહેશે તેના મુખમાં આ ઘાલવામાં આવશે, આ વાતને સાર એ છે કે વાસુદેવને ન ઓળખે, ત્યાં સુધી અનrગ છે અને ખરૂં જાણતાં અનુગ છે.
એ પ્રમાણે વ્યાખ્યાનમાં વીપરીતમાં અનનુગ, બરેબર પ્રરૂપતાં અનુગ છે,
શ્રેણિકના કેપ સંબંધી દષ્ટાંત. રાજગૃહી નગરીમાં શ્રેણિક રાજા છે તેને ચેલણ રાણી
