________________
[૨૭૦] થવાથી સ્ત્રીએ પૂછતાં તે વાણીએ ખરી વાત કહી. સ્ત્રીએ દીલાસે આવે, અને કહેલ વખતે વસ્ત્ર આભરણથી શણગાર સજીને તે સખીનું રૂપ કરીને એકાંતમાં અંધારામાં તેને બોલાવી તેની ઈચ્છા પૂર્ણ કરી, બીજે દીવસે પોતે કુકર્મ કરવાથી વ્રત ભંગ થયું, એમ પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યા, સ્ત્રીએ પુરાવે આપી સમજાવ્યું કે મેંજ આ કર્યું છે, માટે તમારે ગભરાવાનું કારણ નથી, આ દષ્ટાંતથી એ “કહેવાનું કે પોતે પતિને બચાવવા બીજી સ્ત્રીનું રૂપ ધારણ કર્યું તે અનનુગ છે, આ પ્રમાણે કોઈ સાધુ જૈનમતની વાત બીજા સમયને નામે કહે, અથવા ઉદયિક ભાવના લક્ષણ વડે ઉપશમિક લક્ષણ વર્ણવે તે અનનુગ છે, યાચિત વર્ણવે તે અનુગ કહેવાય.
સપદિક ચેરની વાર્તા. એક તદ્દન ખરાબ ગામડામાં એક ચોર રહેતું હતું, તે સાધુ બ્રાહ્મણ વિગેરેને માનતે હેતે, કે પ્રસંગ કરતે ન હેતે, તેમ જગ્યા ઉતરવા ન આપે, કે રખેને કેાઈ મને ધર્મ ન બતાવી દે! કે હું દયાળુ બની જાઉં? એક વખતે તે ગામમાં સાધુઓ આવ્યા, ઉતરવાની જગ્યા માગી, ત્યારે ગોઠીયા (જુવાનીયાની ટોળી) એ જાણવા છતાં પણ કહ્યું કે ત્યાં તમે જાઓ, કારણકે જે તે પણ શ્રાવક છે. સરળ સ્વભાવે સાધુઓ ગયા, પૂછયું, પણ ચાર જવાબ આપતે નહોતા, ત્યારે એક સાધુએ કહ્યું, કે આ શ્રાવક ન હોય, અથવા તેઓએ આપણને ઠગ્યા છે, ત્યારે ચારે પૂછયું, કે તે
