________________
[૧૩] આ મિથ્યાત્વની કર્મ ગાંઠ કર્કશઘન રૂઢ ગુઢ ગાંઠ માફક ભેદવી ઘણી મુશ્કેલ છે, કારણ કે જીવને કર્મ જનિત ચીકણું રાગદ્વેષને પરિણામ (સ્વભાવ) છે, (વિ. આવશ્યક ગાથા ૧૧૫ છે) આ કર્મ ગ્રંથિ ભેદાવાથી સમ્યકત્વને લાભ થાય છે, તે સિવાય ન થાય, પણ તે ગ્રંથિ ભેદ મને વિઘાતનો પરિશ્રમ વિગેરેથી દુઃસાધ્ય છે, તે આ પ્રમાણે – તે જીવ કર્મ રિપના મધ્યમાં ગયેલે તે ગ્રંથિને પામીને ઘાણે થાકી જાય છે, કારણ કે ત્યાં ઘણા અંત કરનારા કર્મ રિપુઓ એકઠા થઈને ખેદ આપે છે, જેમ કેઈ એકલે બહાદુર સુભટ હોય પણ તેના સામે શત્રુરાજા તરફથી ઘણું સુભટે આવે તે તે થાકી જાય છે, અહીં બીજે વાદી કહે છે કે તે કર્મ ગ્રંથિ ભેદવાથી શું પ્રજન છે? અથવા સમ્યકત્વાદિના લાભથી શું પ્રયોજન છે? કારણ કે જેમ ઘણું લાંબી કર્મની સ્થિતિ (૭૦ કડાછેડી સાગરોપમ જેવડી) સમ્યકત્વ આદિ ગુણ રહિત હતા, ત્યારે પણ ક્ષય કરી, તેમજ ગુણ રહિત રહીનેજ બાકીની એક કડાછેડી સાગરોપમથી થોડી ઉણ પણ ખપાવીને મેક્ષને ભાગી થાય તે શું હરકત છે? ઉતેવી સ્થિતિવાળી અવસ્થામાં રહેલે જે બીજા ગુણે સંપાદન ન કરે તે બાકી રહેલી સ્થિતિને ક્ષય કરવા તથા મેક્ષમાં જવા માટે સમર્થ થતું નથી, કારણ કે ચિત્તવિઘાત (મન ચલાયમાન) થાય વિગેરે ઘણું વિશ્ન છે, તથા પૂર્વે કદી પ્રાસન થએલ એવું વિશિષ્ટ ફિલ મેળવવા નજીક આવી પહોંચેલ છે, અને પૂર્વે ભેગવેલ વિષય સુખ વિગેરેથી ઈચ્છિત ફળ મેક્ષ
