________________
[૨૨] एवं अप्परिवडिए समते देवमणुयजम्मेसु अण्णतर सेढी धज्ज एगभवेण चसव्वाई।। २॥
બંનેને અર્થ ઉપર આવી ગયું છે, (વિ. આવશ્યકની ૧૨૨૨-૨૩) ગાથાઓ છે.
શ્રત સમ્યકત્વ વિગેરેની પ્રાપ્તિને પ્રાસંગિક હેતુ કો, હવે જેના ઉદયથી સમ્યકત્વ સામાયિક આદિ લાભ ન થાય, અથવા મળ્યા પછી જ રહે છે, તે કષાયે કેટલા છે, કેટલા પ્રમાણમાં છે, કયું અથવા તેને સમ્યકતવાદિ સામાયિકનું આવરણ છે? અથવા કેને કયે ઉપશમન વિગેરેને કમ છે, તે કહે છે. पढमि ल्लुयाण उदए नियमासंजोयणा कसायाणं सम्म दंसण लभं भवसिद्धीयावि न लहंति ॥ १०८ ।।
તેમાં પ્રથમના અનંતાનુબંધી ક્રોધાદિના ઉદયથી સમ્યકત્વને ઘાત થાય છે, અનંતાનુબંધીને પ્રથમ લેવાનું કારણ આજ છે, કે સગુણોનું મૂળ સમ્યકત્વ છે, તેને ઘાતક અને તાનું બંધી કષાય છે, અથવા કર્મની ક્ષપણને આ ક્રમ છે, કષાયને ઉદય એટલે તે કમ્ની ઉદીરણાની આવલિકામાં આવેલ તે પુદગલથી ઉત્પન્ન થએલ સામર્થ્ય પણું છે, તેના ઉદયમાં નિયમથી શું થાય છે તે આગળ કહીશું, હમણાં તે પ્રથમના કષાયોનેજ વિશેષ રીતે કહે છે, તે મેહનીય કર્મ વડે અથવા તેના ફળ ભૂત સંસાર વડે સંજે તે સજના છે, સંજના સાથે કષાને સમાસ કરતાં સંજન કષાયે
