________________
[ ર૨૩] છે, એટલે આ કષાના ઉદયથી તેને અવિપરીત દર્શન (સચગ દર્શન) ને લાભ ન થાય, એટલે જે કંઈ પણ ભવમાં મોક્ષ જનારે છે, એ ભવસિદ્ધિક છે, પણ તેવા બધાઓની ભવમાં સિદ્ધિ હોવાથી તે ન લેતાં આ પ્રસંગને આશ્રયી તદભવ (તેજભવ) માં મેક્ષ જનાર જીવ લે, તેને પણ અનંતાનુબંધીના કષાયને ઉદય થતાં સમ્યકત્વ ન મેળવે, અપિશબ્દથી સમજવું કે અભવ્ય તે નજ મેળવે, અથવા ૫ રીત સંસારી (ડા ભવમાં મોક્ષ જનારે) પણ સમ્યકત્વ પ્રથમ કષાયાના ઉદયથી ન મેળવે, ૧૦૮ (આ ગાથાને પરમાર્થ એ છે કે કષાયે ઉદય બને ત્યાં સુધી ન થવા દેવ) विश्य कसायाणुदए अपञ्चक्खाण नामधेजाणं। सम्म दंसण लंभ विरयाविरई न उ लहंति ॥ १०९॥
બીજા કષાય એ પ્રત્યાખ્યાન નામના છે, તે દેશવિરતિને ઘાત કરે છે, અથવા ક્ષપણામાં આકમ છે, બીજે નંબરે આક્ષય થાય છે, કષ ધાતુને અર્થ ગતિ છે, અહિં કષ શબ્દ વડે કર્મ લેવું અથવા ભવ લે તે કર્મ અથવા ભવને લાભ થાય તે કષાયે છે તેમના ઉદયથી એટલે એ પ્રત્યાખ્યાન નામના કષાયોના ઉદયથી દેશવિરતિ અથવા સર્વ વિરતિ રૂપ પ્રત્યાખ્યાન જેની પ્રાપ્તિમાં ઉદચન આવે તે અપ્રત્યાખ્યાન છે, અહીં સર્વથા નિષેધ વચન રૂપ “અ છે, તે અપ્રત્યાખ્યાનના ઉદયમાં ભવ્ય છ સભ્યદર્શન મેળવે છે, તે તુ શબ્દથી નકધા છતાં પણ જાણવું
