________________
[૨૪]
वेदेइसंतकम्मं खओव समिएसु नाणुभावंसो। उपसंत कसाओ उण वे एह न संत कम्मपि ॥१॥ અર્થ ઉપર આવી ગયું છે.
પ્ર–સંયતેને અનંતાનુબંધી કષાયેના ઉદયને નિષેધ કહ્યો છે, તે ઉપશમ કેવી રીતે ઘટે.
ઉ–અહિં પણ વિપાક કર્મને આશ્રયી કહ્યું, પણ પ્રદેશ કર્મને આશ્રયી ઉદયનો નિષેધ નથી, માટે તેને ઉપશમ ઘટે, આ પ્રમાણેજ શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે.
जीवेण भन्ते सयंकडंकम्मंवेदेइ ? गोयमा! अत्थेगहअंवेपइ अत्थेगइ नोवेएइ, से केणट्टेणं ? भंते ! पुच्छा, गोयमा! दुविहेकम्मे पण्णते, तंजहा पएसकम्मेअ अणुभावकम्मेअ, तत्थणं जंतं पएसकम्मं तंनियमा वेएइ, तत्थणं जंतं अणुभाषकम्मं तं अत्थेगइअं वेएइ अत्थेगइ णोवेएइ"
પ્રહ–હે ભગવન! જીવ પિતાનાં કરેલાં કર્મો વેદે છે?
ઉ–હે ગતમ! હા, કેટલુંક વેદે છે, કેટલુંક નથી વેદતા,
પ્ર–શામાટે?
ઉ–કમ બે પ્રકારનાં છે, પ્રદેશ કર્મ, અનુભાવકર્મ, તેમાં પ્રદેશકમ તે અવાયેવેદે છે, અને અનુભાવકર્મ તે કેટલુંક વેદાય, કેટલુંક ન વેદાય (નિર્જરા કરવાથી દૂર પણ થાય છે તેથી પ્રદેશ કર્મના અનુભવને ઉદય હોય તેને ઉપશમ કરે, એમ જાણવું,
