________________
[૧૯૭] નિયત ગુણવાળું તે નિગુણ છે, કારણકે તેમાં સંપૂર્ણ ગુણે
સ્થાપેલા છે, અથવા પાઠાંતરમાં નિજ ને બદલે નિક પાઠ છે, ત્યાં ગણધરનું વિશેષણ લેવું કે નિપુણ ગણુધરે અથવા નિગુણ ગણુધરે છે, તે રચના કરે છે. ૯૨
પ્ર–અર્થ ઓળખાવનાર શબ્દને જિનેશ્વર બેલે છે, પણ સાક્ષાત્ અર્થને બતાવતા નથી, અને ગણધરે પણ શબ્દરૂપજ શ્રુત ગુંથે છે, ત્યારે તેમાં વિશેષ શું છે?
ઉ–પૂર્વે ગાથામાં બતાવી ગયા છીએ માટે પ્રશ્ન વ્યર્થ છે,
પ્ર-હવે તે સૂત્ર કયાંથી તે ક્યાં સુધી કેટલા પરિમાણનું અથવા સુંસાર છે, તેને ઉત્તર ગાથા વડે કહે છે.
सामाइय माईयं, सुयनाणं जाव बिंदुसाराओ। तस्स वि सारो चरणं, सारो चरणस्स निव्वाणं ॥९३॥
સામાયિક જેમાં પહેલું છે, તે મૃત જ્ઞાન છે, તે બિંદુસાર સુધી છે, જાવ શબ્દથી સૂચવ્યું કે પહેલું બીજું એવાં આર અંગ છે તે દષ્ટિવાદ સુધી છે, તે શ્રુત જ્ઞાનનું પ્રધાન ફળ ચરણ છે.
આ ચરણ શબ્દ વર્તન રૂપે છે, અથવા જેના વડે મોક્ષપદ પ્રાપ્ત થાય તે ચરણ છે, તે ચરણને સાર મેક્ષ (નિર્વાણ) છે.
સુત્ર ગાથામાં અપિ શબ્દને અર્થ એ છે કે સમ્યકત્વને
