________________
[૨૦૫] પણ તે બે ભેગાં મળે તે ઈષ્ટફળ સાધક થાય, પણ ફકત એકલું વિકલ હેવાથી બીજાની અપેક્ષા રાખતું હોવાથી અસાધક છે.
માટેજ બંને એકલાં અસાધક છે, એટલે સંજોગ સિદ્ધિ (બે સાથે મળવા) થી ફળ મેળવે છે, જેમાં એક ચકથી રથ ડે નહિ, (પણ બે મળે તે દેડે ) જેમ એક આંધળે એક પાંગળો વનમાં ભેગા થયા, તે બંને એ સંપ કરવાથી સુખેથી નગરમાં પહોંચ્યા-નગાથામાં સમિચ્છા, સંપ ઉત્તા એક અર્થમાં છતાં બતાવવાનું કારણ એ છે કે તે બંને એક બીજાને પરમ પ્રેમથી સહાયતા કરી તે સૂચવે છે.)
તેનું દષ્ટાંત. એક અરણ્યમાં રાજાના ભયથી નગરથી માણસે આવી. ને રહ્યા. તેવામાં એરેના ધાડાના ભયથી પિતાનાં વાહને રાચ રચીલું છોડી જીવ લઈને ભાગ્યા, ત્યાં બે અનાથ આંધળો પાંગળું રહી ગયા, જ્યારે લોકોને જોયા નહિ, ત્યારે ધાડું પાછું ગયું, તેવામાં દાવા નળથી આગ લાગી, બંને ડર્યા, આંધળે કચ્છે છુટ મુકી દેડવા લાગ્યા, પંગુએ કહ્યું છે અંધ ! તું આ બાજુએ ન જા, ત્યાં તે અગ્નિ છે, ત્યારે તેણે પૂછ્યું કયાં જાઉં? તેણે કહ્યું, હે અંધ! પણ આગળ અતિ દુરને માર્ગ બતાવવા અસમર્થ છું, માટે મને ખાધે બેસાડ, જેથી હું તને સાપ કાંટા અગ્નિ વિગેરે અપાયેથી બચાવી સુખથી નગરે પહોંચાડું, તેણે તે વચન સ્વીકાર્યું,
