________________
[૧૩૪] તેમાં કહ્યું કે આ અવધિ વ્યક્તિ વિશેષ છે, તે અવધિ સદ્ધિને વર્ણવવાથી હવે સામાન્ય બીજી ઋધિઓ પણ વર્ણવે છે, કે ૬૮
શેષ દ્ધિઓનું સ્વરૂપ બતાવે છે,
आमोसहि विप्पासहि, खेलोसहि जल्लमा सही चेव । संभिन्न सो उज्जुमइ, सव्वोसहि चेव बोधव्वो ॥ नि ६९ ॥
चारण आसीविस के वलिय मणनाणिणाय पुव्वधरा । अरहंत चक्कवट्टी, बलदेवा वासुदेवाय ॥ नि ७० ॥
આમર્શન તે આમર્શ (સંસ્પર્શન) છે, તેજ ઓષધિ જેને છે તે આમ ઓષધિવાળે છે, એટલે કેઈ સાધુ (તપસ્વી) હેય, તે સ્પર્શ માત્રથી જ વ્યાધિ દૂર કરવામાં સમર્થ હોય છે, (એટલે મનમાં ધારે કે આ ભવ્યાત્માને વ્યાધિ દૂર થવાથી ધર્મ સારે કરશે એવું જણાતાં તે સાધુ તે રેગીને તેવી બુધિએ સ્પર્શ કરે તે રોગ દૂર થાય. એવું ટીપણમાં માલધારી હેમચંદ્રાચાર્યનું કહેવું છે તે બતાવ્યું) આ લબ્ધિ લબ્ધિવાળાથી ભિન્ન ન હોવાથી તે ગુણ બતાવે છે, આ પ્રમાણે જે (તપસ્વી) સાધુને પિતાની વિટ્ટી બળખો મેલ વિગેરેમાં પણ રોગ દૂર કરવાની શક્તિ હોય. તે તેવી લબ્ધિવાળા ગણાય છે, અને તે લબ્ધિઓ ગુણ રૂપે છે, અને તે શરીરના મળ રૂપે હોવા છતાં (તપના પ્રભાવથી) સુગંધવાળા હોય છે, તથા જે સાધુને બધાથી સંભળાય, તે સંભિજશ્રોત છે, અથવા શ્રોતે તે ઇન્દ્રિયો છે, તે સંભિન્ન હોય અને
શ કરે એવું જણાતા માને
