________________
[૧૬] ઉત્પાત મેરૂ પર્વત ઉપર જાય, અને પાછે એકજ ઉત્પાતે હતે ત્યાં પાછો આવે છે;
બીજા પણ લબ્ધિવાળાઓ શકિત થીજ રૂચકવરે આદિ હીમાં જાય છે, તે તીરછા તથા ઉચે આ પ્રમાણે વિચારવા તેજ પ્રમાણે આસીઓ (દા) માં જેને વિષ હોય, આસી વિષ કહેવાય છે, તેની બે જાતિઓ છે, એક જાતિથી અને બીજા કૃત્યથી, તેમાં જાતિ વિષ વાળા વછી, દેડકો સાપ અને મનુષ્ય છે, અને કૃત્યથી તિર્યગૂ યોનિ તથા મનુષ્ય અને સહસ્ત્રાદિ દે છે, એટલે આ તપ અને ચારિત્રના પ્રભાવથી અથવા બીજા કેઈ કારણે આસી વિષ જેવા થાય છે, અને દેવે પણ પિતાની શક્તિથી તેવા થાય છે, એટલે દે શ્રાપ આપીને મારી નાંખે છે, ( ટીપણુમાં લખ્યું છે કે, જેઓ લબ્ધિથી આસીવિષ હોય છે તે પંચેંદ્રિય તિર્યંચ વિગેરે છે, અને પર્યાપ્ત અવસ્થામાં દે શ્રાપ વિગેરેથી મારવાને સમર્થ છે, છતાં દેવભવ સાથે સંબંધ રાખવાથી તેની વિવેક્ષા ન કરી, આવ્યપદેશ અપર્યાપ્ત અવસ્થામાં ઘટે છે.
આસિવાય સૈાથી મટી લબ્ધિકેવળજ્ઞાનની છે, તે તથા મનપર્યવ જ્ઞાનીઓ પૂર્વે કહ્યા તે સિવાય વિપુળમન પર્યવજ્ઞાની લેવા, તથા પૂર્વ ભણેલા તે પૂર્વ ધર સાધુઓ છે, તે ૧૪ પૂર્વ ધારી તથા દશ પૂર્વ ધારી જાણવા, તથા અશોક વૃક્ષ વિગેરે આઠ મહા પ્રતિહારિ વિગેરે મટી પૂજાને ચગ્ય માટે અહં દેવ તે તીર્થકરે છે, સિવાય ચાકવર્તી ૧૪
