________________
[૧૪] કાર છે, અને તે આવશ્યક જ્ઞાનાદિ શ્રમણ ગુણમુક્ત વેગનું પ્રતિક્રમણ છે, કારણ કે જે તેને ભાવ તેમાં ન હોય, અને ભાવના અભાવે ઈચ્છિત ફળની પ્રાપ્તિ ન થવાથી તેનું કરેલું પ્રતિક્રમણ પણ દ્રવ્યથી જાણવું, તેની કથા કહે છે,
વસંતપુર નામનું નગર છે, ત્યાં ગીતાર્થ સર્વજ્ઞ નાયક વિનાને ગ૭ (સાધુ સમુદાય) વિચરે છે, તેમાં એક શ્રમણ ગુણથી મુક્ત સંવિજ્ઞ સાધુ છે, તે દિવસે ઉદક (કાચા) પાણી વિગેરેથી દેષિત ગેચરી ગ્રહણ કરીને સાંજના વખતે દેવસી પ્રતિક્રમણમાં મોટા સંવેગથી કહી બતાવે છે. તેવાને વળી આચાર્ય અગીતાથ હોવાથી પ્રાયશ્ચિત આપતાં કહે છે, કે “અહો ! આ ધર્મની શ્રદ્ધા વાળો સાધુ છે” કારણ કે અશુદ્ધ નું સેવન કરવું સહેલું છે. પણ તે ગુરૂ આગળ કહી બતાવવું ઘણું દુષ્કર છે ! કારણ કે આ સાઘુ આલોચના કંઈપણ છપાવ્યા વિના કરે છે! તેથી તેનામાં અશઠપણું. હોવાથી શુદ્ધ છે! આવું દેખીને બીજા અગીતાર્થ સાધુઓ પ્રશંસા કરે છે, અને ચિંતવે છે કે ફકત આલોચના કરવાનુંજ મુખ્ય છે, પણ પાપ સેવવામાં કંઈ પણ દેષ નથી ! એક વખતે ત્યાં ગીતાર્થ સંવિગ્ન સાધુ વિહાર કરતો આવ્યો તે સાધુએ દિવસે પેલા દેષિત આહાર લેનારને જે હતું, તેજ દેવસી પ્રતિક્રમણમાં અવિધિએ આલેચના લેતે જાણીને ઉદાહરણ કહે છે, ગિરિનગરમાં રત્નને વેપારી (ઝવેરી) રત્નથી ઘર ભરીને તેમાં આગ મુકે છે, તેને દેખીને બધા લેકે પ્રશંસા કરે છે, કે અહ! આ શેઠને
