________________
[૧૯૩] કૃતકૃત્યત્વપણું ન ઘટે ! તથા તેઓ સર્વજ્ઞ અને વીતરાગ હેવાથી “ભનેજ બેધ કરે એવું સિદ્ધ ન થાય, અભવ્યને બંધ ન કરવાથી અસર્વજ્ઞપણું અને અવીતરાગપણું લાગુ પડશે ?
ઉ–પ્રથમ પક્ષમાં અમે સર્વથા કૃતકૃત્યપણું સ્વીકારતા નથી, કારણ કે સાકારપ્રભુને તીર્થકર નામ કર્મના વિપાકને અનુભવ બાકી છે, અને તે ધર્મ દેશના વિગેરે કરવાના પ્રકારેજ ગવાય છે, તેને ખુલાસે થયે, હવે બીજો પ્રશ્ન સમજાવે છે કે,
ત્રિલોકના સ્વામી ધર્મદેશના પ્રવર્તાવે, તે જુદા જુદા સ્વભાવને પ્રાણુમાં તેમના સ્વભાવથીજ એકને બેધ પમાડે છે, અને બીજાને બોધ નથી પમાડતે, જેમકે પુરૂષ અને ઘુવડ તથા કમળ અને કુમુદમાં સૂર્યને પ્રકાશ છે, એટલે પુરૂષ અને કમળ સૂર્યના પ્રકાશથી ખીલે છે, અને ઘુવડ તથા કુમુદે મીંચાઈ જાય છે, તેમજ સિદ્ધસેન દિવાકર મહારાજ પણ કહે છે, स्वद्वाक्य तोपिकेषांचि, दबोध इतिमेऽद्भुतम् ! મા મોરચાચ, નામ ના દેતવઃ | II नचाद्भुत मुलूकस्य, प्रकृत्या क्लिष्ट चेतसः स्वच्छा अपि तमस्त्वेन, भासन्ते भास्वतःकराः॥२॥
હે પ્રભે ! તમારા નિર્મળ એકાંત હિતકારક વાક્યથી ૧૩
