________________
[૧૮૭]. નહોતે, તેમ બીજા કેઈને પિસવા પણ દેતે હેતે, એક વખતે તેના મિત્રે તેમના અંતરના સંબંધથી ઘણે આગ્રહ કર્યો, સનીને જવાની ઈચ્છા નહોતી, છતાં પણ જવું પડયુંતે ગયે, એમ સ્ત્રીઓને જણાયાથી તે બધીએ ભેગી થઈને ચિંતવ્યું કે આપણે આવા સુવર્ણના અલંકારથી શું લાભ છે ? માટે આપણે ઈચ્છાનુસાર સ્નાન કરીએ, અને ઈચ્છાનુસાર કપડાં દાગીના ધારણ કરીએ આ પ્રમાણે વિચારીને ખુબ ચોળી મસળીને નહાઈ સુગંધી લેપ કરી સારાં વસ્ત્ર પહેરી તિલક સુધી ૧૪ શણગાર (દાગીના) પહેરી આદર્શ (દર્પણ) હાથમાં લઈને બેઠી, તેવામાં સોની આવ્યું. તેમને આ પ્રમાણે જોઈ કે પાયમાન થયે, અને તેમાં જે મુખ્ય હતી તેને એકને ગ્રહણ કરી મરણ તેલ માર માર્યો, ત્યારે બીજીઓએ વિચાર્યું, કે તેવી રીતે આપણે પણ બુરા હાલે મરવું પડશે, તેમ બધે. વિચારી ઈશારતથી પરસ્પર દર્પણ એકઠાં મારવાનું સમજીને તે સોનીને જીવથી માવા ૪૯ સ્ત્રીઓએ દંપણે એક સાથે, ફેંક્યા, તે બિચારાને એટલા જોરથી લાગ્યું કે દર્પણ ભેગે તેને પણ ઢગલે થયે (મરણ પા ), આ પ્રમાણે પતિને મારવાથી પાછો તે સ્ત્રીઓને પસ્તા થયે, કે પતિને ઘાત કરનારની આપણી શું દશા થશે ? અને લેકમાં તેથી જ નિંદા થશે, તે સહેવી પડશે, એમ વિચારી પિતાના એરડાનાં બારણું બંધ કરી એક સાથે સંકેત કરી અંદર આગ સળગાવી બળી મુઈ, આ પ્રમાણે પશ્ચાત્તાપ કરવાથી કમળ પરિણામે અંતકાળે અગ્નિનું કષ્ટ સહેવાથી અકામ નિર્જરાએ મરીને.
