________________
[૧૩૧] છતાં ખરી રીતે તે તેમને તે વ્યાદિને પરિચછેદ સર્વોત્કૃષ્ટપાણે છે, કેવળજ્ઞાનવડે સંપૂર્ણ અનંત ધર્મવાળી વસ્તુને ૫રિચ્છેદ હોય છે, અથવા છદ્મસ્થ કાળ આશ્રયી આ કહ્યું છે, માટે દોષ નથી, બાકીનું બધું પૂર્વ માફક છે, પણ
દેશદ્વાર કહીને ક્ષેશદ્વાર કહે છે, संखिन्ज म संखिजो, पुरिसम बाहाइ खित्तओ-ओही संबद्ध मसंबहो, लोगमलोगेय संबद्धो॥ नि ६७ ॥
તેમાં સંબદ્ધ અને અસંબદ્ધ અવધિ થાય છે, તેને અર્થ આ છે, કે કોઈ દેખનારને પ્રદીપ સાથે પ્રભાની માફક બંધાયેલ છે, કેઈને અસંબદ્ધ હોય છે, જેમાં અતિશે અંધારું વ્યાખ્યું હોય તેમાં દી દૂરથી દેખાય છે તેમ હોય છે, તેમાં જે અસંબદ્ધ છે, તે સંખેય અથવા અસંખ્યય (જન) હાય, પૂર્ણ સુખથી દુ:ખથી તે પુરૂષ, અથવા પુરિમાં શયન કરવાથી પુરૂષ કહેવાય, તે પુરૂષથી અબાધ હેય તે પુરુષની અબાધાના કારણે અવધિ ક્ષેત્રથી સંખ્યય અથવા અસંખ્ય રોજન હોય છે, તેમ સંબદ્ધ અવધિ પણ જાણવું, આ પ્રમાણે
સ્વતંત્ર અવધિ ચિંતા , હવે અબાધાવડે ચિંતવે છે, તેમાં ચભંગી થાય છે,
(૧) સંયેય અંતર હોય અને સંખેય અવધિ છે, સંખેય આંતર અસંખ્યય જન અવધિ છે, અસંખ્યય આંતરે સંખેય અવધિ, તથા અસંખેય આંતરે અસંખેય અવધિ છે, આચાર વિકપ અસંબદ્ધમાં હોય છે, પણ
