________________
[૧૨૨ ]
ઉપયોગ તથા લબ્ધિથી ચિંતવે છે, તેમાં પ્રથમ ક્ષેત્ર એને આધાર છે માટે ક્ષેત્ર સંબંધી કહે છે.
તેમાં અવિચલિત હાય તે ૩૩ સાગરોપમ સુધી અનુત્તર વિમાનના દેવાનેજ હાય છે, તે કાળ આશ્રયી પણ બતાવી દીધુ, તથા દ્રવ્ય સંબંધી અવધિનું ઉપયોગ અવસ્થાન ભિન્ન સુહૃત્ત છે, તથા પવા આશ્રયી સાત આઠ સમય છે, અન્ય આચાર્યા કહે છે કે પર્યાયામાં સાત સમયનું અવિધ છે અને ગુણા આશ્રયી આઠ સમયનુ છે, તેમાં સહવી તે શુણ્ણા ધાળુ વિગેરે છે, અને પર્યાયેા નવું જીતુ છે, આ દ્રવ્ય ગુણ અને પર્યાયામાં અનુક્રમે સૂક્ષ્મપણાથી સ્તાક ઉપયાગ પણ છે, ( એટલે અવધિજ્ઞાની દેવ દેવી દ્રવ્યમાં કે ગુણ પર્યાચમાં લક્ષ્ય રાખે તે આટલે સમય રહી શકે ) ૫ ૫૭
અહીં લબ્ધિથી અવસ્થાન કહે છે, અદ્ધા તે કાળ છે, અને તે અવધિ જ્ઞાનની લબ્ધિને આશ્રયી ચિંતવે છે, તેમાં અન્યત્ર ક્ષેત્ર વિગેરેમાં ૬૬ સાગરાપમ છે, ‘તુ ’ વિશેષણના અર્થાંમાં છે, તેથી એમ જાણવું કે ૬૬ સાગરાપમથી થાડું ક અધિક ઉત્કૃષ્ટથી કાળ આશ્રયી જાણવું,
જઘન્યથી દ્રબ્યાદિમાં દ્રવ્ય વિગેરેમાં એક સમયનું અવસ્થાન છે, તે મનુષ્ય તિયંચને માશ્રયી સપ્રતિપાત ઉપચાગને આશ્રયી અવિરૂદ્ધ છે ( અવધિજ્ઞાન ઉત્પન્ન થવાના બીજા સમયે કાળ ધમ પામે તે આશ્રયી છે, દેવતા નારકીને
