________________
[ ૮૫ ] જ્ઞાન હોય છે, તથા ગુણ પ્રત્યયી ક્ષપશમથી નિર્વસ્ત થએલ તે લાપશમિક કેટલીક છે, તે તિર્યંચ તથા મનુષ્યને છે.
પ્ર–ક્ષાયો પશમિક ભાવમાં અવધિજ્ઞાન લીધું છે, અને નારકાદિ ભવ તે દયિક છે, તે તે પ્રકૃતિઓમાં તે ભાવ કેવી રીતે ઘટે?
ઉ–તે પણ ક્ષપશમનિબંધનવાળીજ છે, કિંતુ આ તેજ ક્ષપશમ છે, કે તે નારક દેવ ભવેજ ઉદયમાં આવે, માટે તે (કારણમાં કાર્યને ઉપચાર કરીને ) ભવ પ્રત્યય વાળી કહેવાય છે, જે ૨૫ છે - હવે સામાન્ય રૂપે પૂર્વે બતાવેલ અવધિજ્ઞાનની પ્રકતિએ ભાષાકમથી બેલાય, આયુ અ૯૫ છે, માટે બધા ભેદે બતાવતાં પિતાનું સામર્થ્ય નથી તે સૂત્ર (નિયુક્તિ) કાર બતાવે છે. कत्तोमे वण्णेउ, सत्ती ओहिस्स सव्ध पयडीओ કર વિજિજે, ફ્રી જ છrfમા રદ્દો :
અવધિજ્ઞાનના બધા ભેદ બતાવવાની શક્તિ આયુ ટુંકું અને ક્રમે બેસવાનું હોવાથી ક્યાંથી હોય? માટે શિષ્યના અનુગ્રહ માટે અવધિજ્ઞાનને ૧૪ પ્રકારે બતાવીશ, આ અવધિજ્ઞાન આમર્ષ ઔષધિ લક્ષણવાળું એટલે તે ભેદમાં આ ઋદ્ધિઓ સમાયેલી છે, તેને હું કહીશ; (અહીં ગાથા ભંગના ભયથી વ્યત્યય કરે છે, નહીં તે અદ્ધિ પ્રાસને બદલે ગાથામાં પ્રાપ્ત ઋદ્ધિ લખવું જોઈએ, કારણ કે એ નિયમ છે કે ભૂતકૃદંત બહુ ત્રીહિ સમાસમાં પ્રથમ આવે)
