________________
[ ૪૭ ] ' હવે કયા યેગે આ વાદ્ધનું ગ્રહણ તથા મુકવું થાય છે અથવા કેવી રીતે થાય છે, તેની શંકાથી ગુરૂ સમા“ધાન કરે છે.
गिण्हइय काइएणं, निस्सरह तहवाइपण जोएण . एगंतरं च गिण्हइ णिसिरइ एगंतरं चेव ॥७॥
કાયાથી જેને નિર્વાહ થાય તે કાયિક ગ વ્યાપાર છે. તેના વડે ક્રિયા (કર્મ) થાય છે. ભાવાર્થ આ છે, કે વક્તા કાયાવડે શબ્દ દ્રવ્યને ગ્રહણ કરે છે, ચ શબ્દ અવધારણના અર્થમાં છે. તેને વ્યવહિત સંબંધ છે, એટલે કાયવડેજ લે છે. તથા ઉત્પન્ન કરે છે. દેડે છે, મૂકે છે, એ બધા એક અર્થના પર્યાય છે. તે બોલનારે તે પુલેને વચન ગ વડે મૂકે છે.
પ્ર–-કેવી રીતે લે છે, અને મૂકે છે? દરેક સમયે કે આંતરે આંતરે? - આચાર્યને ઉ–એકાંતરેજ લે છે, અને મૂકે છે. તેને ભાવાર્થ આ છે, કે દરેક સમયે લેવાની અને મૂકવાની ક્રિયા સાથે જ થાય છે, જેમ એક ગામથી બીજું ગામ તે ગ્રામાંતરે કહેવાય, પુરૂષથી બીજે પુરૂષ તે પુરૂષાંતર કહેવાય, એમ એકાંતર શબ્દ છતાં એમ ન માનવું, કે એક સમયે લે, અને બીજા સમયે મૂકે, પણ પ્રત્યેક સમયે કાયાથી લે, અને વાચાથી મૂકે.
પ્રવે-કાયાથી જ લે છે, એ કહેવું યુક્ત છે, કારણ કે
