________________
[ ૪૫ ]
કરણ છે, એટલે જે આત્માને અંત:કરણ ( મન ) છે, તે આત્માને પેાતાનું અંત:કરણુ શરીર સાથે રહેલુ તેના વડેજ પદાર્થ ને જાણે છે, જેમ પ શરીર સાથે શરીરવડે આત્મા જાણે, અને દીવા છે, તે આત્માનું અંત:કરણ નથી. માટે દીવાનું દષ્ટાંત મન સાથે મળતુ નથી એટલેથી સમજો. હવે ચાલુ કહીએ છીએ, ॥ ૫ ॥ પ્ર—ચાલુ વિષય શુ છે ? ઉ—શબ્દ સૃષ્ટ થયેલા જાણે છે વિગરે.
પ્ર૦—શબ્દના પ્રયોગથી :ઉત્કૃષ્ટ થએલ જ ફક્ત શબ્દ દ્રબ્યાને ગ્રહણ કરે છે, કે તેનાથી ભાવિત થએલાં બીજાને, કે અને મિશ્ર થએલાં દ્રવ્યાને ગ્રહણ કરે છે ?
ઉ—તે એકલાં ઉત્કૃષ્ટ દ્રબ્યાને નહિ, પણ તેના વાસકપણાથી તથા તેને ચેાગ્ય લેાકના દ્રવ્યેાના આકુળપણાથી મિશ્ર દ્રબ્યા અથવા વાસિતદ્રબ્યાને ગ્રહણ કરે છે, આ અર્થને મતાવે છે.
भासा सम सेढीओ, सद्दं जं सुणइ मीसयं सुणई ॥ वीसेढी पुण सद्द, सुणेइनियमा पराधाए ॥ ६ ॥
મેલાય તે ભાષા, માઢેથી શખ્તપણે છેડેલ દ્રવ્ય પુદગલના સમૂહ, તેની સમશ્રેણિઆ તે ભાષા સમશ્રેણિએ છે, વિશ્રેણિઓ ભેગી ન લેવા માટે સમશ્રેણિએ લીધી છે.
અહિં શ્રેણિ તે ક્ષેત્ર પ્રદેશની પંક્તિએ કહેવાય છે, તે
