________________
[ 32 ]
અસ્પૃષ્ટ અનાલિ’ગિતજ દેખાય છે, પણ જેમ ગધના પુગળા નાકમાં જાય અને સ્પર્શ થાય, ત્યારે એના એપ થાય, તેમ આંખમાં નથી, ‘ તુ ’ ના અર્થ નિશ્ચિય છે, તે એમ નિશ્ર્ચયથી કહે છે, કે ચક્ષુ પદાર્થોના સ્પર્શ કર્યા વિનાજ તેના રૂપને દેખે છે, કારણ કે તે અપ્રાપ્યકારી છે, ગાથામાં પુન: શબ્દ મા વિશેષપણું બતાવે છે, કે ચેાગ્ય સ્થાનમાં રહેલુ જ– પણ અતિ દૂર રહેલ' દેવલેાક વિગેરે ન દેખે,
ગય.
સુધાય તે ગ ંધ છે, સ્વાદ લેવાય તે રસ છે, ફસાય તે સ્પર્શે છે, ચ શબ્દ એ વાર છે, તે પૂરણના અર્થમાં છે, તેથી એમ બતાવ્યુ` કે એ ત્રણેમાં અદ્ધસૃષ્ટ તે નવા શરાવલામાં પાણી નાંખતાં તે તેમાં એક રૂપે થઇ જાય છે, તેમ આત્મા સાથે તે પુદ્ગલા એકમેક થતાં ગધ વિગેરેજ જણાય છે, પ્રાકૃત શૈલીથી વસ્તુપુર્દ અનુપૃષ્ટ છે, પણ અર્થ તા આવા લેવા કે પ્રથમ સ્પુષ્ટ થાય અને પછી બંધાય તે પૃષ્ટદ્ધ છે—
પ્ર—જે ગંધ વિગેરે બધાયલા છે તેના સ્પર્શ થાય છેજ, અને અસ્પૃષ્ઠના અધ થવા અયેાગ્ય છે, તેથી સૃષ્ટ શબ્દ ઉચ્ચારવા, તે ગતા ( સમજાઈ જતા ) હાવાથી અન ક ( નકામા ) છે ?
~આ અમારૂ' કહેવું બધા સામાન્ય સાંભળનાર નવા અભ્યાસીને આશ્રયી કહેલુ હાવાથી અદોષ છે. ત્રણ પ્રકારના
