________________
[૮] હમણાજ લઈશ. આ સાંભળીને ધર્મચિએ પિતાના બાપને પૂછયું કે તાત! આ અનાકુટ્ટી શું છે. તેણે કહ્યું બેટા! કંદફળ વિગેરે છેદવાનું કામ અમાવાસ્યા વિગેરે દિવસે ન કરાય કારણ કે તે કાપવા વિગેરેની કિયા સાવધ (પાપવાળી) છે. તે સાંભળીને આ વિચારવા લાગ્યું કે હું મેશાં અનાકુટ્ટિ થાય તે કેવું સારું. આ પ્રમાણે વિચાર કરતે હતું તેવામાં અમાવાસ્યાને દિવસેજ તપવન પાસે જતાં સાધુઓનું દર્શન થયું તે સાધુઓને તેણે પૂછ્યું છે ભાઈઓ ! આજે તમારે અનાકુટ્ટી કેમ નથી જેથી તમે આ અટવીમાં નિકળ્યા છે? તેઓએ પણ કહ્યું કે અમારે તે આખી જીંદગી સુધી અનાકુટ્ટિજ છે. એમ કહીને સાધુ ચાલતા થયા. ધર્મરૂચિને આ સાંભળી, ઈહા, અપહ, અને વિમર્શવડે જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન થયું કે હું પૂર્વભવમાં દીક્ષા લઈને દેવકના સુખને અનુભવી અહિં આવ્યું છું. તે પ્રમાણે તેણે વિશિષ્ટ દિશાઓનું આગમન પિતાની મતિ એટલે જાતિ સ્મરણરૂપ જ્ઞાનવડે જાયું. અને પ્રત્યેક બુદ્ધ (ગુરૂ વિના પિતાની મેળે દીક્ષા લેનાર) થયે એ પ્રમાણે બીજા પણ વલ્કલ ચીરી, શ્રેયાંસકુમાર વિગેરે અહિં જાણવા - હવે પર વ્યાકરણનું ઉદાહરણ કહે છે. ગૌતમ સ્વામીએ મહાવીર પ્રભુને પૂછ્યું કે હે ભગવન! મને કેવળજ્ઞાન શા માટે ઉત્પન્ન થતું નથી ? ભગવાને કહ્યું. હે મૈતમ તમારે મારા ઉપર ઘણે સ્નેહ છે તેથી તેણે કહ્યું હે ભગવન?
