________________
৪০
भंगवतीसूत्रे इत्यर्थः 'अहे' अथ 'ताई' एतद्वस्तूनि 'समादहे' समादधाति स्थापयति, स्थापयिस्वा 'महुणा य, घएण य, तंदुलेहि य, अग्गि हुणइ, हुणित्ता चरुं साहेइ, साहेत्ता बलिवइस्सदेवं करेइ, करेत्ता अतिहिपूयं करेइ' मधुना च, घृतेनच, तण्डुलैश्च अग्नि जुहोति-मध्वादिकम् अग्नौ प्रक्षिपतीत्यर्थः, अग्नि हुत्वा चरुं साधयतिनिष्पादयति, चरुः-भाजनविशेष स्तत्र पच्यमानद्रव्यमपि चरुरेव तं चकै वलिमित्यर्थः, रन्धयति, चरुं साधयित्वा वलिवैश्वदेवं करोति-बायसादिभ्योऽन्नादिदानं करोतीतिभावः, वलिवैश्वदेवं कृत्वा अतिथिपूजाम्-अतिथे:-अभ्यागतस्य पूजामअन्नादिदानरूपां करोति, 'करेत्ता तओ पच्छा अप्पणा आहारमाहारेइ' अतिथिपूजां कृत्वा ततः पश्चात् आत्मना-स्वयम् आहारम् आहरति-करोति । 'तए णं से सिवे रायरिसी दोच्चं छक्खमणं उदसंपज्जित्ताणं विहरइ' ततः खलु स शिवो को रखा. रखने के बाद 'महुणा य, घएण य, तंदुलेहिय अग्गि हुणइ' हुणित्ता चरु साहेइ, साहित्ता बलिवइस्सदेवं करेइ, करेत्ता अतिहिपूर्य करेइ ' उसने मधु से, घत से और तन्दुलों से अग्नि का हवन किया इन चीजों को उसने अग्नि में डाला. अग्नि का हेम कर उसने चरू को निष्पन्न किया चरु नाम पात्र विशेष का है. उस में पकाये हुए द्रव्य को भी चरु कहा जाता है । इस चरु को-बलि को उसने रांधा, रांध कर के वैश्वदेव को बलि दी अर्थात् काक ओदि कोंके लिये अन्नादि प्रदान किया. वैश्वदेव को बलि देने के बाद फिर उसने अतिधि की पूजा की अर्थात् अभ्यागत के लिये भोजन कराया. 'करेत्ता तओ पच्छो अपणा आहारमाहारेइ' भोजनादि कराने के बाद फिर उसने स्वयं आहार किया. 'तएण से सिवे रायरिसी दोच्च छटुक्खमणं मेसी गया. त्या२ मा तेथे महुणा य, घएण य, तंदुलेहि य, अग्गि हुणइ, इणित्ता चरु साहेइ, साहित्ता बलिवइस्सदेवं करेइ, करेत्ता अतिहिपूय करेइ" મધ, ઘી અને તાંદુલની અગ્નિને આહુતિ આપી, આ ચીજોને હેમીને તેણે ચરુને તિયાર કર્યો. એક પ્રકારના પાત્રવિશેષને ચરુ કહે છે. અહીં તેમાં પકાવેલા દ્રવ્યને ચરુ કહેલ છે. આ પ્રમાણે ચરુમાં રાધીને તેણે વૈશ્વદેવ બલિ અર્પણ કર્યો એટલે કે કાગડાદિને અન્ન પ્રદાન કર્યું. ત્યાર બાદ તેણે અતિથિની धूत ४३ म ते लोन 43 अतिथिन भाउया. 'करेत्ता तओ पच्छा अप्पणा आहारमाहारेइ" मतिथिने मन भाया मा तेरे नान यु.
“तएण' सेवे सि रायरिसी दोच्च छक्खमण उपसंपज्जित्ताण विहरइ" हवे ते शिव सबको ilon छठनी आराधना २३ ४री. “ तएण से सिवे