________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० ११ उ० ११ स० १० सुदर्शनचरितनिरूपणम् ५९९ भन्दयति- आहयति, कंचुज्जपुरिसो वि तहेच अश्खाइ' कचुकि पुरुषोऽपि तयैव-जमालिपकरणोक्तयन्चुवि पुरुषवदेव, आख्याति-क्ति, किन्तु 'नवर धम्मघोसस्स अणगाररस आगमणगहियविणिच्छए, करयल जाव निग्गच्छंति' नवरं-जमालिवक्तव्यतापेक्षया महावलवक्तव्यतायां विशेषस्तु अयमेव-यत् स केन्चुकिपुरुषः धर्मघोषस्य अनगारस्य आगमनगृहीतविनिश्चयः करतलपरिगृहीतं यावत्-शिरसावत मस्तके अञ्जलिं कृत्वा जयेन विजयेन दर्द्धयन् एवम्-अवादीत भो देवानुप्रियाः ! नो खलु जनाः इन्द्रमहो वा, इत्यादिरीत्या पूर्वोक्तेमहोत्सवे निर्गच्छन्ति, अपितु ‘एवं खल्ल देवाणुप्पिया! विमलस्य अरहो पउप्पए धम्मबुलाया 'कंचुज्जपुरिलो वि तहेव अक्खाह' जमालिप्रकरणोक्त कंचुकी पुरुष के जैसा ही महावलकुमार के कंचुकी ने भी वैसा ही कहाकिन्तु-'नवरं धम्मघोलस्स अणगारस्स आगमगगहियविणिच्छए करयल जाव निग्गच्छंति' जमालिवक्तव्यता की अपेक्षा इस महाबल की वक्तव्यता में केवल यही विशेषता है कि महायल के कंचुकी पुरुष ने धर्मघोष अनगार के आगमन के वृत्तान्त को गृहीत एवं निश्चित करके महापलकुमार के पास जाकर और दोनों हाथ जोड़कर रड़े विनय के साथ नमस्कार करके जय विजय शब्दों से पधाया-बधाकर उनसे इस प्रकार कहा-भो देवानुप्रिय ! आज नगर में न कोई इन्द्रमहोत्सव है ओर न रुद्रादि महोत्सव है और न इन महोत्सवों में संमिलित होने भवता तो पाताना युटीन मोबा०या. कंचुइज्जपुरिसो वि तहेव भक्खाइ" मासीन ५४२मा माली पोताना युडी २i प्रो પૂછયા હતા, એવાં પ્રશ્નો મહાબેલ કુમારે પોતાના કંચુકીને પૂછ્યા અને તેણે ५ भावान ४युटीन पाम २३ ०१ ०१५ साय. "नवर धम्मघोषस्य अणगारस्स आगमणगहियविणिच्छए करयल जाव निग्गच्छंति" परन्तु જમાલિની વક્તવ્યતા કરતાં આ વક્તવ્યતામાં આટલે જ તફાવત સમજ ત્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીરના આગમનના સમાચાર આપવામાં આવ્યા હતા, અહી ધર્મઘોષ અણુગારના આગમનના સમાચાર આપવામાં આવ્યા છે. તે કંચુકીએ પહેલાં તો ધર્મઘાષ અણગારના આગમનના સમાચાર જાણી લીધા. ત્યાર બાદ તેણે મહાબલ કુમાર પાસે જઈને વિનયપૂર્વક બને હાથ જોડીને, “મહાબલ કુમારને જય હે, વિજય હો” એવા શબ્દોથી તેને વધાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું-“હે દેવાનુપ્રિય! આજે નગરમાં કોઈ ઈન્દ્રમત્સવ પણ નથી, રુદ્રાદિ મહત્સવ પણ નથી. એવા કેઈ મહોત્સવમાં ભાગ
