Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
प्रियदर्शिनी टोका अ १७ गाभिनुगुणप्रतिपादनम्
1
समस्त प्राणिजातम् - आत्मात पश्यतीत्येवशीलः एतादृगो मुनिः अभिभूय = परिपटोपसर्गान् पराजित्य, रागोपरत - कामभोगाभिलापरहित यथाम्यात्तथा, चरेत् = विहरेत्, तथा-य' कम्मिन्नपि सचित्ताचित्तमिश्रवस्तुनि मूर्च्छितः =थासक्तो न भवेत् । तादृशोयो मूलगुणान्वित म भिक्षुकन्यते ॥२॥
प्रकार है- प्राप्त सम्यग्दर्शन आदि की रक्षा करने में तत्पर बना हुआ । जीन अजीव आदि तत्त्व जिससे जाने जाते है उसका नाम वेद जैनान्त्र है । उस वेद को जाननेवाला वेदवित् कहलाता है । जब 'वेदविदारक्षित. ' ऐसा पर रखा जाय तर वेडको जाननेवाली जो विदा - मुद्वि-ज्ञानउससे कुगति में गिरति हुई आत्मा की जिसने रक्षा की है। ऐसा दूसरा अर्थ यह होता है। जो मुनि आगमानुकूल आचरणशील होता है उससे ही आत्मारक्षित होती है-हमसे यह बात सूचित होती है । भावार्थ - जो मुनि मदनुष्ठान में तत्पर रहता है । जात्रव से निवृत्त होता है अर्थात् ऐसे कृत्य नहीं करता कि जिससे उसको नवीन कर्मों का वध होवे, आगमका जाना होता है दुर्गति में पतन के हेतुभूत अपयान आदि अनर्थों से बचता रहता है। हेयोपादेय के ज्ञान से जिसका अन्त. करण वासित रहता है। ये सन जीव मेरे ही समान है । यह जानकर किसी को भी नहीं सताता है । परीपह एव उपसर्गो से जो कभी चलायमान नही होता है और न किसी भी पदार्थ में जिसकी मृर्च्छा होती है वही भिक्षु है ॥२॥
પ્રાપ્ત સમ્યગ્દન આદિની રક્ષા કરવામા તત્પર બનેલા એવા જીવ અજીવ આદિ તત્ત્વ જેનાથી જાણી શકાય છે તે વેદ છે એ વેદના જાણવાવાળા વેદિવત્ કહેવાય छे न्यारे "वेदविदा रक्षित," मे यह रामवाभा भावे त्यारे वेहने लावावाजी જે વિદ્યા-બુદ્ધિ-જ્ઞાન જેણે કુગતિમા પડતી આત્માની રક્ષા કરેલ છે એવા બીજો અથ થાય છે જે મુનિ આગમ અનુકૂળ સમાચરણુશીલ હોય છે એનાથી જ આત્માનું રક્ષણ થાય છે આથી એ વાત સૂચિત અને છે
ભાવા જે મુનિ સહનુષ્ઠાનમા તત્પર રહે છે, આસવથી નિવૃત્ત બને છે, અર્થાત એવુ દ્રશ્ય નથી કરતા કે, જેનાથી તેને નવીન કર્મીને ખ ધ થાય શૃંગમના જાણુનાર હોય છે દુગતિથી—પતનના હેતભૂત અપધ્યાન આદિ અનર્થોથી ખચતા રહે છે હેય ઉપાદેયના જ્ઞાનથી જેનુ અ ત કરણ વાસિત રહે કે આ સઘળા જીવા મ્હારા સમાન જ છે એવુ જાણીને કોઈને પણ કદી સતાવતા નથી પરીષહ અને ઉપસર્યાંથી જે કદી ચલાયમાન થતા નથી અને કેઈપણુ પટ્ટા મા તેમનુ મન લલચાતુ નવી એજ ભિક્ષુ છે ૫૨૫
