Agam 10 Ang 10 Prashna Vyakaran Sutra Sthanakvasi

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 404

३४६
,
प्रश्रव्याकरणसूत्रे ' बंधुविहीणा' बन्धुविप्रहीणाः = बन्धुवियुक्ताः, 'दिसोदिसि विपिक्खता' दिशो दिशं विप्रेक्षमाणाः = एकरया दिशोऽन्यां दिशं पश्यन्तः ' मरणभयुव्विग्गा ' मरणभयोद्विग्नाः=मृत्युभयव्याकुलाः = 'आघायणपडिदुवारसंपाविया ' आघातनमतिद्वारसंप्रापिताः = आघातन प्रतिद्वारं = बध्यभूमिद्वारं तत्र संप्रापिताः = नीता ये ते तथा, अण्णा' अधन्याः = भाग्यहीनाः अदत्तादायित्वात्, 'सूलग्गविलग्गभिण्णदेहा' शूलाग्रविलग्नभिन्नदेहाः, तत्र-शूलाग्रे विलग्नः = आरोपणेन संलग्नः भिनश्च देहो येषां ते तथा ' ते य' ते च = अदत्तादायिनः ' तत्थ ' तत्र - घातनद्वारे वधबन्धमारणनिर्भर्त्सन यलारोपणादि यातनास्थाने 'परिकप्पियंगुरंगा' परिकल्पिताङ्गोपाङ्गाः कर्त्रीप्रभृतिशस्त्रेः कर्त्तितकर्णनासिकाद्यवयवाः ' कीरंति' क्रियन्ते, दण्डविधायिराजपुरुषैरिति ॥ सू० १६ ॥
'
तरह
ये बिना बंधु के होते हैं। ( बंधुविप्पहीणा ) बांधवजन होने पर भी वे इन्हें छोड़ देते हैं । इसलिये ये बन्धु हीन होते हैं (दिसोदिसं विपेक्खता) विचारे ये एक दिशा से दूसरी दिशा का ही अवलोकन करते रहते हैं और ( मरणभयुच्विग्गा ) मृत्यु के भय से व्याकुल बने रहते हैं । इस की स्थिति संपन्न बने हुए इन अदत्तादायी जनों को वे राजपुरुष लाकर (आघायणपडिवार संपाविया ) वध्यभूमि के द्वार पर उपस्थित कर दिये जाते हैं । क्यों कि (अण्णा) ये अदत्तग्राही जन अभागे होते हैं । (सूलग्गविलग्गभिण्णदेहा ) इन चौरों का शरीर शूल के अग्रभाग पर आरोपित कर देने के कारण छिन्न भिन्न हो जाता है । (ते प तत्थ ) वहां उस वध, बंध, मालण, निर्भर्त्सन, शूलारोपण आदि यातना के स्थान में उनके ( परिकप्पियंगुवंगा ) अंग एवं उपांग अर्थात् नाक कान आदिको कैंची आदि शस्त्रों से काट दिये जाते हैं । सू-१६ ॥
અધુઓને અભાવે તેએ અમન્યુ હાય છે. तो पशु तेभना द्वारा तेभने। त्याग उराय छे, પરિસ્થિતિમાં તે બિચારા એક દિશા તરફથી भने “ मरणभयुव्विग्गा મરણના ભયથી સ્થિતિમાં મૂકાયેલા તે ચારાને રાજપુરુષા विया " वधस्थाननां हरवाने हार उरे छे. अरण
લાવીને
ગ્રાહી-ચોર લાકે કમનસીબ હોય છે.
66
ܕ
66
बंधु विहीणा " धुनो होय “ दिसोदिसं विपेक्खता " सेवी ખીજી દિશા તરફ જોયા કરે છે. વ્યાકુળ બને છે. આ પ્રકારની
(6
आघायणपडिदुवार संपा· " अघण्णा " ते महत्तसूलग्गविलग्गभिण्णदेहा " ते योरोनां શરીર શૂળીના અણીદાર ભાગા પર ચડાવવાને કારણે છિન્ન ભિન્ન થઈ જાય छे. मने " ते य तत्थ " त्यां ते वध, अध, भारण, निर्लर्सन, शूयारोपण यदि यातना देवाने स्थाने तेमनां " परिकप्पियंगुवंगा " संगोपांगो, भेटले કે નાક, કાન આદિને કાતર આદિ શસ્ત્રો વડે કાપી નાખવામાં આવે છે. સૂ.૧૬
શ્રી પ્રશ્ન વ્યાકરણ સૂત્ર