________________
કોઈ ફેરો ભાત લૂખો હોય તો ભાતમાંય પાણી રેડી જરા મરચુંમીઠું નાખીને હલાવીને ખાઈ લેતા. એમને બધી કળા આવડે. બધી જાતના એડજસ્ટમેન્ટ લેતા આવડે. કઢી વધારે ખારી હોય ને તો ભાત વધારે ને કઢી ઓછી એમ એડજસ્ટમેન્ટ કરીને ખાઈ લેવાનું. પણ એક ક્ષણવાર ઊંધો વિચાર નથી આવ્યો અને ક્લેશ થવા દીધો નથી.
નહાવામાંય પાણી ગરમ હોય, ઠંડું પાણી હોય નહીં, તો ગરમ પાણી ચોપડી ચોપડીને નાહી લે. કંઈ પણ એડજસ્ટમેન્ટ કરીને ઉકેલ લાવી નાખતા.
લોકો તો મોંઘા ભાવની કેરી લાવ્યા હોય, રસ-પુરી જમણમાં હોય પણ જો કઢી ખારી હોય તો કકળાટ કરી આખું જમણ બગાડી નાખે. એક ચીજ બાજુએ મૂકીને બીજું બધું જમાય ને ? સાંજે પાછું બીજું જમવાનું આવશે તો આ શું ઝઘડો ઊભો કરવો ? તે કહું ખારું કર્યું, આમ ભૂલ કાઢે તો શું થાય ? છોકરાંય ભડકે બિચારા ! કકળાટ કરવાની જગ્યાએ ઠંડક કરીએ તેનું નામ ધર્મ કહેવાય.
આ લોકો તો દુઃખ નથી હોતા પણ દુઃખ ઊભા કરી નાખે છે. કોક દહાડો કઢી ખારી થઈ હોય તો વાઈફની આબરૂ લઈ નાખે. ઘરમાં માણસની ભૂલ ના થાય ? કરનારની ભૂલ થાય કે ના કરનારની ? તો કઠું ખારું છે” કહીને ભૂલ ના કઢાય. પણ આ તો ટેવ છે કે ભૂલ ખોળી કાઢીને દબડાવવા. પછી વાઈફેય ક્યારેક બદલો લે ! આવો કકળાટ પોતાની ફેમિલીમાં કેમ થવા દેવાય? કઢીની ભૂલ કાઢી વાઈફનું અપમાન કરીએ, એ સારું ના કહેવાય. કહીએ નહીં, ભૂલ ના કાઢીએ એ તપ કર્યું કહેવાય. કહેવું હોય તો એમને દુઃખ ના થાય તેવી રીતે કહેવાય.
બાકી મોક્ષે જવું હોય તો અંતરતપ કરવું પડે. દાળમાં મીઠું વધારે હોય તો આપણે અંતરતપ કરીને ખાઈ લઈએ. પછી ઘરવાળા જમશે ત્યારે એમને ખબર પડી જશે. આપણે નોટિસ બોર્ડ થવાની શી જરૂર છે ?
દાદાશ્રી કહેતા કે ખાવાની બાબતમાં પોતે કોઈ દહાડો ભૂલ કાઢી જ નથી. ઘણા ફેરો પોતાની જીભ ખરાબ હોય તો જમવાનું બધાને સારું
29
