________________
[ ૪૭
મિથ્યાત્વને ગાઢ અંધકાર આપણને બેદરકાર રહેવું પાલવે ખરું? જવાનું છે એ નકકી છે અને મહેનત કરીએ તે ધારીએ તે સારી ગતિમાં જઈ શકીએ—એ પણ શક્ય છે, તે એ જાણીને આપણામાં હિંમત આવવી જોઈએ ને ?
સ૦ ભવિતવ્યતા સારી ન હોય તે?
ભવિતવ્યતા કેવી છે, તે તમે જાણે છે ? જે ના, તે ભવિતવ્યતા સારી નથી–એવી કલ્પના તમને કેમ આવી? આપણે તે માનવું કે-આપણી ભવિતવ્યતા સારી જ છે, કેમ કે–આપણને શ્રી વીતરાગ, દેવ, નિગ્રંથ ગુરુ અને શ્રી જિનેશ્વરકથિત ધર્મ અને ધર્મની સામગ્રી મળી છે. આપણામાં તે એ ઉત્સાહ પેદા થે જોઈએ કે-મારી ભવિતવ્યતા બહુ સારી લાગે છે, કારણ કે–આ બધી ઉત્તમમાં ઉત્તમ પ્રકારની દેવ-ગુ—ધર્મની સામગ્રી મને મળી ગઈ છે અને એમાંથી, મેક્ષપર્યાયને પ્રગટાવવાને માટે પુરુષાર્થ ખેડવાને ઉત્સાહ પ્રગટાવવો જોઈએ. આવા દેવ-ગુરુ-ધર્મ મળ્યા પછી કેની તાકાત છે કે–આપણને દુર્ગતિમાં લઈ જાય ? આપણે જ આ દેવ–ગુરુ-ધર્મને હૈયામાં ન રાખીએ ને દુર્ગતિમાં જઈએ, તે તે વાત જુદી છે. કેઈ પૂછે કે-“અહીંથી મરીને ક્યાં જશે ?” તે આપણે કહીએ કે–ચક્કસ તે શું કહી શકાય? કારણ કેપરિણામની બરાબર ખબર પડતી નથી; બાકી, અમારે પ્રયત્ન તે સદગતિ માટે જ છે. આયુષ્યના બંધ વખતે કેવો પરિણામ હતે. કે હશે, એ જ્ઞાની જાણે બાકી, પરિણામને અમે તે એ જાળવીએ છીએ કે-દુર્ગતિ થાય નહિ, સદગતિ અવશ્ય થાય અને જ્યાં જઈએ ત્યાં દેવ–ગુરુ—ધર્મ વિસરાય નહિ.
ધર્માધનો ખ્યાલ તો ધર્મસ્થાનમાં પણ
જોઈએ અને અધર્મસ્થાનમાં પણ જોઈએ : જેને આવી વાત સહેલાઈથી કહી શકે, કારણ કે–પરિણામ તરફ પણ એમનું લક્ષ્ય હાય ! સાધુઓએ ચાવીસેય કલાક પરિણામને સારા રાખવાના અને શ્રાવકેએ-ગૃહસ્થોએ ધમ કરતી વખતે પરિ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
