________________
સમ્યગ્દશનની ભૂમિકા
[ ૧૬૭ સુખ પામવામાં સહાયક બનતે લાગે, એ વાતમાં ટેકો આપનાર જે કેઈ એને મળે, તે એને ગમે અને તેની પૂઠે એ ચાલવા માંડે. સુખ મળે કે ના મળે પણ એની આશામાં ને આશામાં એ દુખેય વેડ્યા કરે. આ રીતે દુઃખ વેઠનારે અને સંસારના સુખની આશાએ સુખને છેડનાર, ધર્મ કરે છે એમ કહેવાય ?
સંસારના સુખની આશામાં રમતે જીવ ધર્મક્રિયા કરે એવું પણ બને, જે એને લાગી જાય કે-“આનાથી મારે જે સુખ જોઈએ છે તે મને મળશે.—તે એ પણ કરે. આ લેકમાં નહિ પણ પરલોકમાં આ સુખ મળશે એમ લાગે, તે એ જીવ આ લોકમાં ઘણું ઘણું કષ્ટ વેઠીને પણ ધર્મકિયા કરે. પણ એ બધું કરતાં એના મનમાં શું હોય? એની આંખ ક્યાં ? સંસારના સુખ ઉપર જ ને ? પછી એની ઘણી પણ ધર્મક્રિયા એના પરિણામને સુધારનારી બને શી રીતે ?
આજે કેટલાક ધર્મક્રિયા કરનારા એવા હોંશિયાર થઈ ગયા છે કે–જે એમને પૂછીએ કે–“તમે આ બધું શા માટે કરો છો ?” તે એ કહે કે–મેક્ષ માટે. મેક્ષનું ધ્યેય છે એમ બેલે. એ વખતે તાગ કાઢ હોય અને એને સમજાવવું હોય, તે પૂછવું પડે કે-મેક્ષ ગમે છે તે તેનું કારણ શું છે ? સંસારનું સુખ નથી ગમતું માટે મક્ષ ગમ્ય છે અને એથી ધર્મ કરે છે કે સંસારનું સુખ નથી મળ્યું માટે મેક્ષની વાત કરીને પણ સંસારનું સુખ મેળવવા ધર્મ કરે છે ? મેક્ષ ગમે છે, એનો અર્થ જ એ છે કે-સંસારનું સુખ ખરેખર ગમતું નથી.
મુનિવર શ્રી અનાથી અને
શ્રી શ્રેણિક મહારાજા : જેને ખરેખર મેક્ષ ગમતું હોય અને એ માટે જ જે ધર્મના માગે ચડ્યો હોય, તે સંસારના ગમે તેવા મેટા પણ સુખની લાલ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
