________________
સમ્યગ્દર્શનનાં પ્રકીર્ણ કિરણો
[૪૮૧ કેમ પળાશે? આવી ભેગવયમાં સંયમ હેય? બહુ કઠિન કામ છે. માટે ગાંડાઈ ન કર!” પણ સમ્યગ્દર્શનના આચારમાં પ્રવીણ એવા એ જ્યારે ત્યાં પહોંચ્યા ત્યારે શાલિભદ્રજીની સ્નાનક્રિયા ચાલતી. હતી. તે વખતે એ મગધ દેશને માલિક પિતે સ્નાનક્રિયા કરાવવામાં ભાગ લે છે અને કહે છે કે
ઘોડત્તિ તપુષ્યોતિ હે પુણ્યશાળી ! તું ધન્ય છે, કૃતપુણ્ય છે, તે વિના પ્રભુના શાસનમાં મેરુ જેવા સંયમના ભારને ઉપાડવા કેણ તૈયાર થાય ? જુઓ, શાસ્ત્રનાં વચને શ્રી શ્રેણિક મહારાજા કઈ રીતે બેલે છે ? આ વાત બરાબર વિચારે. કહે છે બધું, પણ સામે સ્થિર થાય તે ઢબે. પુણ્યશાળીઓ સંચમરસિક આત્મા પ્રત્યે એ રીતે જ બેસે કેમેરુથી વધે તેવા મહાવતેના ભારને ઉપાડવાને તારા વગર કેણુ તૈયાર થાય? તારા જેવો ભેગી સંયમ–સન્મુખ થાય ત્યારે અમને જરૂર થાય છે કે–અમે સંસારકાદવના કીડા છીએ. ખરે ભેગી તે તું છે કે જેણે ભેગ ભેગવી પણ જાણ્યા અને છેડી પણ જાણ્યા. જેન– શાસનને ભેગી પણ આવા તારા જેવા જ હોય. તારા જે આત્મા તલવારની ધાર પર નહીં ચાલે તે બીજે કેણ ચાલે ? રેતીના કેળિયા વાળવા, લેઢાના ચણા ચાવવા, એ તારા જેવા સત્વશાળીનું જ કામ છે. અમારા જેવા પામર માટે તે તારું આ વર્તન એ મેટે શિક્ષાપાઠ છે.
સંયમના સ્વરૂપથી અનભિજ્ઞ અને કૃત્રિમ દયાના ઉપાસકેદ આવે વખતે શું શું બોલે છે, એ જાણે છે ને? કેટલાક તે તે વખતે કહે છે કે-“અરે એ કાચી બુદ્ધિના ! અમને કાળા મરી ધોળાં આ વ્યાં, સાધુને સાંભળી સાંભળી ઘરડા થયા, અપાસરાના ચોરસ ઘસી નાખ્યા, ઈદ્રિયેનું તેજ પણ હણાઈ ચૂકયું, છતાં ભેળા ! અમને વૈરાગ્ય ન થયે અને તને ક્યાંથી વૈરાગ્ય થઈ ગયો? કઈ સાધુને ભેળા ભેળવાઈ ન જા. એ તે નવરા છે, એમને બીજો ધંધો પણ શા છે કે માટે બેસી જા. ગાંડો ન થા.” આવું આવું કંઈક આનંદપૂર્વક બોલે
*
સ. ૩૧
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
