________________
કે તમે ઉપકાર કરો છો. બાકી તો અમારો ઉપાલંભ તમારા શિરે લાગવાનો જ છે, એમાંથી તમે છટકી નહિ શકો.
બીજો પણ એક ઠપકો તમને આપવો પડે તેમ છે પ્રભુ ! કે તમે સાવ એકલપેટા છો. અમે સંસારનાં જીવડાં તો અમને કોઈ સારી વસ્તુ મળી આવે તો બધાંને વહેંચીએ, વહેંચીને ખાઈએ અને વહેંચીને વાપરીએ. તમે આટલો આટલો વખત સંસારમાં રહ્યા, છતાં ભગવાન થયા પછી આ વાત સાવ ભૂલી ગયા ? તો પછી તમારે અમારો ઠપકો, અમારાં મેણાં સાંભળવા જ પડે :
“નાણરયણ પામી એકાંતે, થઈ બેઠા મેવાસી, તે માંહેલો એક અંશ જો આપો, તે માટે શાબાશી ..... હો પ્રભુજી” ...૪
જગત આખાથી ન્યારું અને જગત આખાનું દર્શન કરાવનારું એવું જ્ઞાનરૂપી રત્ન કેવળજ્ઞાન તમને મળ્યું. એ મળ્યું એવું જ તમે એકાન્ત - સિદ્ધિગતિનું એકાંત - પકડી લીધું, ને મેવાસી - મોક્ષવાસી થઈને બેસી ગયા. રખે અહીં કોઈ ભાગ માગે !
પ્રભુ ! આમ સાવ એકલપેટા ન થવાય, મારા દેવ ! બધાંને નહિ તો કાંઈ નહિ, પણ મારા જેવા એકાદને પણ જો તમને લાધેલા એ પરમોચ્ચ જ્ઞાનનો એકાદો અંશ, એકાદ છાંટો, આપ્યો હોત, અથવા આપો, તો તમને પડતાં આ મેણાં તો ટળી જ જશે. ઊલટાની શાબાશી મળશે કે ના, તારા જૂના ભેરૂબંધ દોસ્તી નિભાવી જાણી ખરી !
અને આનાથીયે વધુ અનુકૂળ આવે એવી એક વાત કહું ? અમલ કરવા જેવી વાત છે હો પ્રભુ ! સાંભળો :
“અક્ષયપદ દેતાં ભવિજનને, સંકીર્ણતા નહિ થાય. શિવપદ દેવા જો સમરથ છો તો, જશ લેતાં શું જાયે? ... હો પ્રભુજી” ..૫
મારે એમ કહેવું છે મહારાજ ! કે સિદ્ધશિલા મોટી બધી ૪૫ લાખ યોજનની છે. મારા જેવાને ત્યાં રહેવા આવવું હોય તો ઝાઝી કે થોડી જગ્યા પણ જોઈતી નથી. હું તો આરામથી આપનામાં કે આપના જેવા કોઈકમાં સમાઈ જઈશ. આમ મારા-અમારા જેવા ભવિજનને અક્ષયપદ આપો, તો ત્યાં – સિદ્ધશિલા ઉપર કાંઈ સંકીર્ણતા – સંકડાશ નહિ થઈ જાય.
«|
