________________
“અમે પણ તુમશું કામણ કરશું, ભક્ત ગ્રહી મન-ઘરમાં ધરશું.” (૧)
તમે જો અમારા પર કામણ કર્યું છે, તો હવે અમે પણ વળતું તમારા પર કામણ કરવાના જ. તંત્રમાર્ગમાં “કામણિયું સિંદૂર પ્રાપ્ત થતું હોય છે. એનું તિલક કરીને નીકળો, તો ધારો તેના પર કામણ અર્થાત્ વશીકરણ કરી શકો. સાહેબ ! અમારી પાસે પણ આ વસ્તુ છે. અમારા કામણિયા સિંદૂરનું નામ છે “ભક્તિ'. અમે ભક્તિનાં તિલક કરીને તમારા પર એવું તો કામણ કરશું કે પછી તમે અમને છોડવા ધારો તો પણ છોડી નહિ શકો; ક્યાંય જઈ જ નહિ શકો; અમારા ઘરમાં જ, અમારાં હૈયામાં જ હમેશાં માટે રહેવું પડશે !
કવિ બહુ મજાની વાત કરે છે. એ કહે છે કે ભક્તનું મન, મારું મન એ મારું ઘર છે. પણ જો પ્રભુ ! તમે એમાં પધારો, રહેવા આવો, તો એ મંદિર બની જાય. આ મંદિરમાં તમે આવો અને વસો એ માટે હું કેટલું તરફડું છું ! કેટલું કરગરૂં છું ! પણ તમે છો કે આ કાંઈ લક્ષ્યમાં લેતા જ નથી ! અમે તમને કેવી કેવી વિનવણીઓ કરી છે એનો ખ્યાલ તો કરો, પ્રભુ ! જુઓ :
“નિશદિન જોઉં તારી વાટડી, ઘર આવો રે ઢોલા ! મુજ સરિખા તુજ બહોત હૈ, મેરા તું હી મમોલા...” આમ આનંદઘનજી મહારાજે વીનવ્યા છે. તો કવિભક્ત શુભવીરે કહ્યું કે : “વિરતિપણે હું વિનવું, પ્રભુ ! અમ ઘર આવો ને સેવક સ્વામી ભાવથી, નથી કોઈનો દાવો રે.”
પણ આમાંની એક પણ વિનવણી તમે લક્ષ્યમાં લેતા નથી, એટલે હવે અમારે નાછૂટકે તમારા પર કામણટુમણના પ્રયોગ કરવાના આવ્યા છે. અમને વિશ્વાસ છે. કે “ભક્તિનું કામણ તમને વશ કરશે જ, અને તમારે અમારા ઘરે આવવું જ પડશે.
અને મહારાજ ! તમે એકવાર અમારું ઘર જુઓ તો ખરા ! કેવું એને અમે ચોખ્ખું ચણાક બનાવી દીધું છે ! એમાં ભરેલા મલિનતાના તમામ કચરા હટાવીને અમે એને કેવું સરસ શણગાર્યું છે, એ જોવા તો એક વાર પધારો ! અમને તો ખાતરી છે કે એકવાર તમે એ ઘરમાં આવશોને તો એની શોભા જોઈને, એની સાફસફાઈ જોઈને તમે હમેશાં માટે એમાં રહી જ જવાના ! પાછા જવાનું કે બીજે જવાનું નામ પણ નહિ લ્યો ! :
“મન-ઘરમાં ધરિયા ઘર-શોભા, દેખત નિત્ય રહેશો થિર થોભા મન વૈકુંઠ અંકુઠિત ભગતે, યોગી ભાખે અનુભવ-યુગતે.” (૨)
૩૮)
