________________
ભાઈ, એ ભગવંતનો આછેરો પરિચય આપું એ જૈન ધર્મના ચોવીસમા તીર્થંકર છે; એ ત્રણ ભુવનના સ્વામી છે; સ્વામી એટલે અધિપતિ, રાજવી કે માલિક નહિ, પણ પોતાની લોકોત્તર અસીમ કરુણાની ધારા વરસાવવા દ્વારા ત્રણેય જગતના સર્વ જીવાત્માઓને ઉપકૃત કરતા હોવાથી તે ત્રિભુવનપતિ બન્યા છે. તેમની કરુણા જ તેમનું આધિપત્ય છે, અને તેમનું જ્ઞાન તે જ તેમનું સામ્રાજય છે.
તેમના પિતાનું નામ છે રાજા સિદ્ધાર્થ. એ માતા ત્રિશલાદેવીના નાનેરા પુત્ર છે. અને તમને શું કહું? એ ભગવંતને જેમ જેમ નિરખું છું તેમ તેમ અંતરમાં આનંદ આનંદ છલકાય છે, છવાય છે.
અને અંતમાં, આનંદના મહાસાગરમાં સ્નાન કરતાં કવિ પોતાની પણ ઓળખ આપતાં આપતાં ભગવાનને વીનવે છે :
સુમતિવિજય કવિરાયનો રે, રામવિજય કર જોડ રે ઉપકારી અરિહંતજી મારા, ભવોભવના બંધ છોડ ..૭
હું, કવિ-પંડિત શ્રીસુમતિવિજયજી ગુરુનો શિષ્ય, પંડિત રામવિજય, બે હાથ જોડીને મારા પ્રાણપ્યારા પ્રભુજીને કરગરૂં કે હું મારા ઉપકારી અરિહંત દેવ ! વીર પ્રભુ ! મારી એક જ વીનવણી છે : મારા આત્મા પરના આ જન્મ-મરણનાં બંધનોને હવે આપ તોડી નાખો ! એ તૂટે તેની સાથે જ હું તમારા આત્મામાં ઓગળી જાઉં. આથી વિશેષ હવે મને કશું જ ખપતું નથી અને તમારા હાથે થનારા બંધનમુક્તિના તે શુભ કાર્યમાં મારા સહયોગના પ્રથમ ચરણમાં હું પુનઃ પુનઃ પેલી પ્રતિજ્ઞાને દોહરાવું છું :
મારે તાહરૂં વચન પ્રમાણ... નારે પ્રભુ, નહિ માનું અવરની આણ...
(કાર્તિક, ૨૦૬૯)
જ
