________________
ગુરુ માત્ર ગુરુપૂર્ણિમાને દિન જ ગુરુ હોય, અને અન્ય દિને નથી હોતા, એવું જૈન સમાજમાં તો નથી હોતું. વળી, જે સાધુને ગુરુ લેખે સ્વીકાર્યા હોય, તે સિવાયનાં સાધુ કે સાધ્વીની સેવાભક્તિ નહિ કરવી - એવું પણ જૈન ભક્તજનોના દિલમાં હોય નહિ - હોતું નથી જ. આવું અજૈન સમાજમાં અને સંપ્રદાયોમાં જોવા નહિ મળે.
એટલે એમ કહી શકાય કે તમે જ્યારે કોઈ સાધુ-સાધ્વીની સેવા-ભક્તિ કરો છો, તે દિવસ જ તમારા માટે ગુરુપૂર્ણિમા બની જાય છે. અને આવી પૂર્ણિમાઓ તો આખા વર્ષમાં કેટલીબધી વાર આવે છે !
તમે લોકો, જૈનો, રસ્તે જતાં હો અને સાધુ-સાધ્વી મળી જાય તો તેમને વંદન કરશો, વ્હોરાવશો, કાંઈક ખપ હશે તો મેળવી આપશો, રસ્તો દેખાડશો, સારવાર કરાવી આપશો. કોઈ અજૈન સંન્યાસી પોતાના સમાજના લોકો પાસે આવી અપેક્ષા રાખી અને સંતોષી શકે ખરા ? કોઈ ભક્ત તેમની સામું પણ જુએ ખરો ? અરે, સાધુસંતને જોઈને મોં ફેરવીને ચાલ્યો જ જાય ! આવું જાણીએ ત્યારે થાય કે ક્યાં ગઈ આ બધાની ગુરુપૂર્ણિમા ?
ગુરુપૂર્ણિમાની લૌકિક વાતોમાં તણાઈ ગયા પછી, આપણી પણ સ્થિતિ, મનોદશા, આ પ્રકારની ન થઈ જાય, તે માટે જ આ વખતે આટલું ચિંતન આલેખ્યું છે. ગુરુજનોના ભક્તવર્ગની ભક્તિ-ભાવનાનો અનાદર કે અપમાન કરવાનો આમાં લેશ પણ ખ્યાલ નથી. બલ્કે, સહુની અત્યંત ઉમદા ગુરુભક્તિ નિહાળીને, તે ભક્તિ સાચી રીતે અને સાચા માર્ગે પ્રગટે-વધે-વહે તેવા શુભ ભાવથી જ આ વાતો નોંધી છે. તમે બધા લોકોત્તર માર્ગના જ પથિક બની રહો, અને લૌકિકતામાં સરી ન પડો, તે હેતુથી જ આ બધું લખ્યું છે.
ગુરુપૂર્ણિમાના કેન્દ્રમાં ‘ગુરુ’ હોય છે. એ દિવસે લોકો ગુરુની પૂજા કરે છે. હિન્દુધર્મમાં ગુરુને ભગવાન-તુલ્ય માનવામાં આવે છે. એટલે આ દિવસે તેમના ચરણો પખાળવા, તે પાણીનું આચમનાદિ કરવું, ગુરુને કેશર-ચંદન-કંકુનાં વિલેપન થાય, તેમને ફૂલમાળા પહેરાવે, ફૂલ-ફળ-નૈવેદ ધરે, શક્તિ પ્રમાણે નાણું અને બીજી ચીજો અર્પણ કરે.
સવાલ એમ થાય કે જેને ગુરુ સમજીને આટલાબધાં વાનાં કરાય, તે ગુરુનું કહ્યું માનવાનું ગમે ખરૂં ? એ કહે કે અમુક વ્યસન / ટેવ છોડો તો છોડીએ ખરા ?
૨૨૨
