________________
માંડ્યો. આ પ્રકારનો પ્રચાર અને મહિમા ખૂબ વધતા તેના પડઘા આપણાં જેન મિત્રોના હૈયામાં પણ પડવા માંડ્યા. જૈન ભક્તોને પણ થયું કે આપણે પણ આપણા ગુરુ પાસે આ રીતે જવું જોઈએ. ગુરુપૂર્ણિમા ઊજવવી જોઈએ, અને ગુરુની ભક્તિ કરી આશીર્વાદ લેવા જોઈએ. આ રીતે તેઓ | ભક્તો પોતાના ગુરુઓ પાસે જતા થયા. ગુરુજનોને પણ ભાવિકોની આવી આવી સ્વયંભૂ સહજ ભક્તિ ભાવનામાં કાંઈ અજુગતું ન લાગવાથી ચાલવા દીધું.
આનું પરિણામ એ આવ્યું છે કે જૈન સમાજના વધુ ને વધુ લોકો આ તહેવાર મનાવવા લાગ્યા છે. દરેક, દર વખતે, પોતાના ગુરુ માટે કાંઈક નવું અથવા વિશેષ કરવાની ગોઠવણમાં હોય છે. આની પાસે ગુરુજનો પણ આ પ્રવૃત્તિને સ્વભાવિક અને વિહિત માનીને, ભક્તોનું દિલ તૂટે નહિ તેવા ભાવથી એને સ્વીકૃતિ આપતા થયા છે. અને તે નિમિત્તે જાહેર કાર્યક્રમોના આયોજનમાં પણ સંમત થતા જોવા મળે છે.
પર્યુષણના સ્તવનમાં એક ગાથા આવે છે : “દશેરા દીવાળી ને હોળી, અખાત્રીજ દિવાસો રે બળેવ પ્રમુખ બહુલા છે બીજા, પણ નહિ મુક્તિનો વાસો રે પજુસણ આવ્યા રે”
આ કડીમાં લૌકિક તહેવારોનો આદર - ઉજવણી નહિ કરવાનો સ્પષ્ટ નિર્દેશ મળે છે. જો ગુરુપૂર્ણિમા પણ આવો લૌકિક તહેવાર હોય તો આપણે તેનો આ રીતે આદર કરાય ખરો? લોકોત્તર માર્ગમાં લૌકિકતાનો પ્રવેશ કોઈપણ સંયોગોમાં માન્ય કેમ બનશે ?
હજી તો અમુક જ વર્ગમાં આ વાત જોવા મળે છે. પણ જો આપણે સવેળા નહિ ચેતીએ તો આ વાત આખાયે સંઘ-સમાજમાં વ્યાપકરૂપે પ્રસરી જતાં વાર નહિ લાગે. ચૌદશે ચોમાસી પ્રતિક્રમણ અને પૂનમે વિરાધના – એ બે પરસ્પરવિરોધી વાતોનો મેળ કેમ સાધી શકાય ?
એક બહુ જ મજાની અને મહત્વની વાત કહેવી છે.
ભાવિક ભક્તજનો માટે “સાધુ એ સદાકાળ માટે ગુરુ જ છે. અને પોતાના આવા ગુરુ-સાધુ ભગવંતોની, એ ભાવિક ભક્તો, તમે, હમેશાં સેવા અને ભક્તિ કરતાં જ રહો છો. જે અવર્ણનીય હોય છે અને શંકારહિત હોય છે.
' અર7 ૨૨૧
