________________
(૪૯)
પૂજયપાદ ગુરુભગવંતની પ્રતિમાના નિર્માણ માટે એકથી વધુ કલાકારો સાથે મથામણ થઈ છે. તે બધો વખત તેઓનું સ્મરણ વિશેષપણે થતું રહ્યું. તેઓનો ગુણ-વૈભવ યાદ આવતો જ રહ્યો ! મનોમન એક સવાલ ઊગતો રહ્યો અને ઘૂંટાતો રહ્યો કે આપણે એમના શિષ્ય / સેવક | ભક્ત હોવાનો દાવો કરીએ છીએ ખરા, પરંતુ તેઓના લાંબા સહવાસમાં-સાંનિધ્યમાં રહીને આપણે કાંઈ શીખ્યા છીએ ખરાં? કંઈક કેળવાયા છીએ ખરાં ? એમનો સત્સંગ આપણામાં કાંઈ લાયકાત પ્રેરી શક્યો છે ખરો ? આનો જવાબ બહુ ઉલ્લાસપ્રેરક નથી જ.
એક ગુરુભક્ત મિત્ર સાથે આવી જ ચર્ચા ચાલી. મારા માટે જે સવાલ પૂંટાતો હતો, તે મેં એમને પણ પૂછ્યો : તમે જે દિવસે પૂ. ગુરુ મ.ના સંપર્કમાં આવ્યા તે વખતે તમે જેવા હતા તેમાં, અને ત્યાર પછીનાં આટલાં વર્ષોમાં તેમનો સંગ પામ્યા પછી, તમારામાં કોઈ ફેરફાર અનુભવો છો ખરા ? સાધુજનના સમાગમથી થાય તેવો કોઈ લાભ તમે પામ્યા હો તેવું લાગે છે ખરું ? કોઈ ખામીઓ – દા. ત. ક્રોધ કે અહં કે લુચ્ચાઈ કે છીછરાપણું - ઓછી થઈ હોય અને કોઈ સારી વાતો વિકસી હોય એવું થયું છે ખરું ? કે પછી પહેલાં જેવા હતા તેવા જ આજે પણ છો ? બલ્ક પહેલાં હતા તેવા અવળા ગુણો સમયના વહેવા સાથે ઘટવાને બદલે વધી ગયા લાગે છે ?
મેં ઉમેર્યું જો આવા વત્સલ, પ્રભાવશાળી અને ગુણવાન ગુરુનો સંગ તેમજ કૃપા પામ્યા પછી પણ, આટલા વખતમાં, આપણામાં કોઈ જ ફેરફાર ન આવ્યો હોય, અને બહારના દેખીતા લાભ-હાનિના લેખાજોખાથી જ તે સમાગમને મૂલવવાનો હોય, તો એવા ગુરુ મળ્યા હોય અને ન મળ્યા તોય – સરખું જ ન ગણાય?
એ મિત્ર પણ આ મુદ્દો પકડી શક્યા, અને એ વિષે ગંભીરતાથી વિચારવાની મને ખાતરી આપી.
૫. સાહેબની કૃપા અને આશીર્વાદ મેળવ્યા હોય અને તેથી સુખી થયા હોય કે લાભાન્વિત થયા હોત તેવા લોકોની સંખ્યા ઓછી નથી. વળી, તે લોકોએ પોતાની સમજ, આવડત તથા શક્તિ અનુસાર તેઓશ્રીની ભક્તિ પણ કરી જ છે તે પણ ચોક્કસ છે. પરંતુ આ બધું જ બાહ્ય ભૂમિકાએ થતું હોય છે. ભીતરની ભૂમિકાનું શું? જીવનમાં, વિચારસરણીમાં, વર્તનમાં, સ્વભાવમાં - કોઈ પરિવર્તન ખરું?
- ગુરુતત્વ |૨૦૧
