________________
પડ્યા પછી બીજું ખાવાનું ઓછું ફાવે. બધાં વ્યસનોમાં સહુથી બૂરું વ્યસન તે ધમદાના ભક્ષણનું વ્યસન ગણાય. જે ખાય, ખવડાવે, ખાવામાં કે ખાનારને સાથ આપે, ખબર છતાં અટકાવે નહિ, આ બધાં સમાનપણે ગુનેગાર બને છે.
ઘણા એવું માને છે કે દેરાસર પાસે લાખોનું ફંડ પડ્યું છે, તેનો ઉપયોગ સાધર્મિકોમાં ને શિક્ષણ-આરોગ્યનાં કામોમાં કરવો જોઈએ. પોતાની આવી માન્યતાને તેઓ ક્રાંતિકારી માન્યતા ગણાવે.
ઉપર જણાવ્યું તે તમામ પ્રકારના લોકો, શાસ્ત્રો, સંઘ અને શાસનના મોટા અપરાધી છે. તેમને વહેલામોડા પણ આનાં માઠાં ફળ અવશ્ય મળતાં હોય છે અને જો કોઈકવાર પ્રબળ પુણ્યયોગે પોતે બચી જાય તો તેમની પછીની પેઢીઓએ - પુત્ર - પુત્રી - પૌત્રાદિ પરિવારે, તેમની તે કરણીનાં અશુભ ફળ અવશ્ય ભોગવવાનાં આવે છે. એ લોકોએ પોતાનું જીવન નિભાવવા માટે દયામણાં બનીને ભીખ માગવાનો વારો આવે છે, અને બીજી નુકસાનીઓ થાય તે તો લટકામાં.
એક કહેવત, કદાચ અગાઉ કોઈ પત્રમાં ટાંકી પણ હશે, યાદ આવે છે તે ટાંકીને વિરમું -
ખેતી કરે તેને ખાધ પડે, વેપાર કરે તેને વીતે કળિયુગના આ જમાનામાં, ધર્માદાનો વહીવટ કરે તે જીતે.... અસ્તુ.
(આસો, ૨૦૬૭)
ધર્મતત્ત્વ
|૧૧૯
