________________
(૮)
શ્રી મહાવીરસ્વામીસ્તવન ના રે પ્રભુ નહિ માનું, નહિ માનું અવરની આણ હારે તારું વચન પ્રમાણ, ના રે પ્રભુ.... હરિ-હરાદિક દેવ અનેરા, તે દીઠા જગમાંહ્ય ભામિની ભ્રમર ભૂકુટિએ ભૂલ્યા, તે મુજને ન સુહાય કેઈક રાગી કેઈક દ્વેષી, કેઈક લોભી દેવ, કેઈક મદ-માયાનાં ભરિયા, કેમ કરીએ તસ સેવા મુદ્રા પણ તેહમાં નવિ દીસે પ્રભુ, તુજ માંહેલી તિલમાત્ર, તે દેખી દિલડું નવિ રીઝે, શી કરવી તસ વાત તું ગતિ તું મતિ તું મુજ પ્રીતમ, જીવ જીવન આધાર... રાત દિવસ સુપનાંતરમાંહિ તું માહરે નિરધાર અવગુણ સહુ ઉવેખીને પ્રભુ, સેવક કરીને નિહાળ જગબંધવ એ વિનંતિ માહરી, માહરાં સવિ દુઃખ દૂરે ટાળ ...૫ ચોવીશમા પ્રભુ ત્રિભુવનસ્વામી, સિદ્ધારથના રે નંદ, ત્રિશલાજીના નાનડીયા પ્રભુ, તુમ દીઠ અતિહિ આનંદ સુમતિવિજય કવિરાયનો રામવિજય કરજોડ, ઉપકારી અરિહંતજી માહરા, ભવભવનાં બંધ છોડ
.૭
હારે તાહરૂં વચન પ્રમાણ
ધર્મ અને અધ્યાત્મના માર્ગમાં કોઈકનું માર્ગદર્શન હમેશાં અનિવાર્ય હોય છે. રસ્તા ઘણા હોય ત્યારે કયે રસ્તે જવું તે દર્શાવનાર ભોમિયાની અનિવાર્યતા સહેજે સમજાતી હોય છે. તેમાં પણ મૂંઝવણ ત્યારે થાય જયારે ભોમિયા અથવા માર્ગદર્શન કરનારા અનેક ભેગા થાય. ચાલુ રસ્તા માટે તો ઘણીવાર સાઈન બોર્ડથી જ આપણું કામ સરી જતું હોય છે. પરંતુ ધર્મના માર્ગે કોઈ સૂચના આપતું પાટિયું હોતું નથી, હોય તો તે કાંઈ કામ આવતું નથી. ધર્મ પામવા માટે કયા રસ્તે જવું તે તો પ્રત્યક્ષપણે
ભક્તિતત્વ
૪૯
