________________
एवं वितर्कयंस्तेन । सह वर्म विलंध्य सः ।
અર્થ_એમ વિચારતે થકે તે ધર્મદત્ત તે બ્રાહ્મણ સહિત માર્ગ ઉલ્લધીને વહાણ જેમ સમુદ્રને કાંઠે તેમ શ્રીપુરનગરતે ગયે. આપ
तस्माद् बहिः पटकुटी-रज्जुस्खलितसंचरं ॥ सार्थ सोऽस्थापयधुक्त्या । चमूमिव चमूपतिः ॥ ५२ ॥
અર્થ: ત્યાં તેણે નગરની બહાર દેરીએથી મજબૂત કરેલા તંબૂઓ નાખ્યા, તથા સેનાપતિ જેમ સૈન્યને તેમ તેણે ત્યાં સગવડથી પિતાને સાથે સ્થાપે. એ દૂર છે
વથ; થવાથ ૫ જ વિમા સમુચિ તે | आलपीन्मधुरालापै-गुहं गंतुमना निजं ॥ ५३॥
અર્થ:-હવે તે માગે મળેલા અને કથા કહેનાર તથા પોતાને ઘેર જવાના મનવાળા તે બ્રાહ્મણે તેની પાસે આવીને મધુર સ્વરે કહ્યું કે, ૫૩
पुरेऽस्मिन्नेव वास्तव्यः । सोऽहं वररुचिश्चिरं ।। बहिर्धात्वाथ यास्यामि । गृहं नीडमिवांडजः ॥ ५४॥
અર્થ:-હુ આ વરચિ નામને બ્રાહ્મણ ઘણા કાળથી આજ નગરમાં રહું છું તથા દેશાટન કરીને પક્ષી જેમ પોતાના માળાપ્રતે તેમ હવે મારે ઘેર જઈશ. પ૪
त्वं मे प्रियवयस्योऽसि । सौहृदं मा स्म विस्मरेः ॥ પતિતઃ સંત પુદ્ધિ-ઘરે માં દર પુનઃ | હ ||
અર્થ:–તું મારા પ્રિય મિત્ર છે, માટે તારે મિત્રાઈ વિસરવી નહી, તેમજ બુદ્ધિગમ્ય સંકટ પડતી વખતે વળી મને તું યાદ કરજે,
गृहाण त्वं जवादेतान्, यवान् मैत्र्या लवानिव ॥ यथा तथामी कस्यापि । न प्रकाश्या रहस्यवत् ॥५६॥
અર્થ:-વળી તું આપણી મિત્રાઇન લેશસરખા આ યાને ગ્રહણ કરે? વળી ગુપ્ત વાતની પેઠે તારે કોઈને પણ સહેજ વાતમાં ગ્યા જવ સંબંધિ વિવેચન કરવું નહિ. ૫૬ છે
अमी उप्ता जलैः सिक्ता । मित्र मंत्रपवित्रिताः ॥ अत्युग्रपुण्यवत्सद्यः । प्ररोहंति फलंति च ।। ५७॥
અર્થ:–મંત્રથી પવિત્ર થયેલા આ યે વાવીને જલથી સિચવાથી અતિશય પુણ્યની પેઠે તુરત ગીને ફળે તેવા છે. પ૭
