________________
કળશ-૧૫૪
૨૧
શરીર-બરીર ક્યાંય રહી ગયું, પૈસા પણ ક્યાંય રહી ગયા ! આહા...હા...!
ભગવાન ! તું કોણ છો તેની તને ખબર નથી. આહા! ભાઈ ! તેં તને જાણ્યો નથી. જાણ્યો હોય તો તારું જ્ઞાન તે શરીર એમ તેને જાણ્યો હોય. શરીર મારું અને રાગ મારો એ એનામાં છે નહિ. આહા...હા...! સમજાણું કાંઈ ? આહા..હા...
‘ઝવધ્યોધવપુષે આ.હા...હા....! આચાર્યોએ પણ કામ કર્યા છે ને ! કોઈ દિ અવધ્ય એટલે હણાય નહિ, ઘસાય નહિ, હિણો થાય નહિ, અપૂર્ણ થાય નહિ. એવું ત્રિકાળી અવધ્ય પૂર્ણ શરીર શાશ્વત ઈ એનું જ્ઞાનશરીર છે. આહા...હા...! “એવો છે.” “શું કરીને (અનુભવે છે) ?’ આહાહા..! “સર્વાન્ પુર્વ શડ્યાં વિહીય’ હવે નિઃશંકાદિ આઠ ગુણ લેવા છે ને ? સમકિતીના આઠ ગુણ લેવા છે એટલે એનો ઉપોદ્દાત કરે છે.
સાત પ્રકારના ભયને છોડીને.” આહાહા...! સમ્યક્દષ્ટિને આલોકનો, પરલોકનો આદિ ભય હોતો નથી. આહા..હા...! કેમકે એનો લોક તો શાશ્વત જ્ઞાનસ્વરૂપ ઈ લોક છે. આહા..હા....! કહો, ભાઈ ! આવી વાતું છે આ ! એવી લાગે, વીતરાગ માર્ગ, ભાઈ ! અલૌકિક વાત છે ! આહા...હા...! એનો એક સેકંડ પણ અનુભવ થાય તો એ ચીજ આવી છે એમ કહે છે. સમજાણું કાંઈ ?
એ સાત ભય રહિત છે. સમ્યક્દૃષ્ટિ જીવ (સાત ભય રહિત છે). પહેલો નિઃશંક ગુણ) છે ને ? નિઃશંકનો અર્થ નિર્ભય કર્યો છે. એનો અર્થ છે કે, વસ્તુ જે નિત્યાનંદ પ્રભુ છે. ઈ તો કહ્યું હતું ને ? બેનનો શબ્દ ! વચનામૃત મળ્યું ? ભાઈ ! ઠીક ! એમાં એ છે ને ? ઈ અંદર છે. કનકને કાટ લાગતો નથી. સોનાને કાટ હોય નહિ. એક બોલ. અગ્નિમાં ઉધઈ હોય નહિ. ૧૦૦મે પાને છે. સો સો..! કનક નામ સોનાને કાટ હોય નહિ, પ્રભુ! એકવાર સાંભળ ! અગ્નિમાં ઉધઈ હોય નહિ. ઉધઈ તો આમ તડકે નીકળે તો સડસડાટ થઈને તરત મરી જાય. અગ્નિમાં ઉધઈ કેવી ? આહાહા...! એમ ભગવાન આત્માના દ્રવ્યને આવરણ ન હોય, અશુદ્ધિ ન હોય, ઉણપ ન હોય (એમ) ત્રણ શબ્દ છે. સમજાણું કાંઈ? બહુ સાદી ગુજરાતી ભાષામાં આવી ગયું છે. બહુ સંસ્કૃત ને કોઈ મોટા વ્યાકરણ (એવું કાંઈ નહિ).
સાદી ભાષામાં કહે છે કે, અગ્નિને ઉધઈ ન હોય, સોનાને કાટ ન હોય. પ્રભુ ! તારા દ્રવ્યને આવરણ ન હોય, તારા દ્રવ્યમાં અશુદ્ધતા ન હોય. તારી શાશ્વત ચીજમાં અપૂર્ણતા ન હોય. આ..હા..હા...! સમજાણું કાંઈ ? એને ભય શો ? કહે છે. આવી જે પૂર્ણની, શુદ્ધની દષ્ટિ સમજાણું કાંઈ ? આવરણ વિનાની ચીજની – વસ્તુની અંદર દૃષ્ટિ થઈ.. આહા..હા..! અને વેદનમાં આનંદ આવ્યો એને જગતની કોઈ ચીજથી હવે ડર નથી. આહા! આ કરવા જેવું છે. આહા..હા..! છે ?
ભયને છોડીને...” આહા...હા...! એને પ્રભુને ભય શા ? આ..હા..હા...! શાશ્વત વસ્તુ
