________________
આસ્તિકતાનો આદર્શ
લેવા તૈયાર છે, જ્યારે શ્રી જૈનશાસન પિતાના પ્રણેતાઓની કઈ પણ અપૂર્ણતા નિભાવી લેવા તૈયાર નથી.
તે કહે છે કે, “જે શાસનનો પ્રણેતા જ અપૂર્ણ, અલ્પજ્ઞ યા દોષવાન છે, તો તેનું નિરૂપણ વિશ્વસનીય કેવી રીતે થઈ શકે ? અવિશ્વનીય નિરૂપણને પણ જે વિશ્વ નીય માની લેવામાં આવે, તો તે વિશ્વાસ. અંધવિધાસનું જ એક રૂપાંતર છે. ઐક્રિયક વિષયોમાં હજુ અમે અપૂર્ણ જ્ઞાનીનાં કથનોને સ્વીકારી લેવા તૈયાર છીએ, કિંતુ અતીન્દ્રિય પદાર્થોના વિષયમાં લેશ પણ અધૂરા જ્ઞાનીના કથન ઉપર વિશ્વાસ મૂકવા માટે અમે તૈયાર નથી. - બાઘેન્દ્રિય-ગોચર પદાર્થોમાં અપૂર્ણ વકતાના દેષથી થયેલી ભૂલને સુધારવા માટે, તે પદાર્થોને ઈન્દ્રિય-ગેચર કરીને પણ અમે થયેલી ભૂલોને સુધારી શકીશું. કિન્તુ બાન્દ્રિય-અગોચર પદાથે સંબંધી અલ્પજ્ઞ અને અયથાર્થ વક્તાઓનાં કથને દ્વારા થયેલી શ્વાતિઓનું નિવારણ કરવા માટે અમારી (છઘની) પાસે આધાર શું છે !” ઈન્દ્રિયાતીત વિષય સંબંધી અધૂરાં અને અયથાર્થ વકતાઓનાં કથન ઉપર વિશ્વાસ મૂકી દઈએ, તો અમારી અનંતકાળની જિંદગી જોખમમાં મુકાઈ જાય. તેવું જોખમ ખેડવાની અમારી મુદ્દલ તૈયારી નથી.”
“અતીનિદ્રય વિષયમાં અધૂરા જ્ઞાની અને રાગી–તેવી વકતાઓ અપ્રમાણ છે.” આ જાતના આગ્રહે જ શ્રી જૈન
