________________
૧૬૮
આરિતક્તાને આદર્શ
બધાને સાર એ જ છે કે, માનવીને ચઢાવવું હોય કે પાડવું હોય, તે સૌથી પ્રથમ એની વિચારણાને પલટાવવાની જ મેટામાં મોટી આવશ્યકતા રહે છે. અને એટલા માટે કોઈ પણ ક્ષેત્રના આગેવાને સૌથી પ્રથમ પ્રયત્ન તેને માટે જ કરે છે.
આ વસ્તુસ્થિતિને જાણનારા સહેલાઈથી સમજી શકશે કે શ્રી જેનશાસને મિથ્યાત્વને પરમ શત્રુ તરીકે સ્વીકાર્યો છે, તે સોએ સો ટ% વ્યાજબી છે.
શ્રી જૈનશાસન, એ સમસ્ત માનવસમાજ માટે જ નહિ, કિન્ત ચરાચર વિશ્વ માટેનો એકને એક કલ્યાણ
થે હોવા છતાં, શ્રી જૈનશાસનની તે પ્રકારની વિશાળ દષ્ટિને નહિ સમજી શકનાર આત્માઓ, તેની વાતને અમુક વ્યક્તિઓની, સમ્પ્રદાયની કે કેમની વાત માની લે, તેમાં શ્રી જેનશાસનને અપરાધ નથી.
સમસ્ત જગતના કલ્યાણને પિતાની ભાવનામાં સમાવી લેનાર વિશાળ દષ્ટિવાળા શ્રી જૈનશાસનને, મિથ્યાત્વને સમસ્ત માનવગણને જ નહિ, પરંતુ પ્રાણીમાત્રનો મહાશત્રુ માને છે. - પ્રાણીમાત્રમાં માનવપ્રાણીની ગણના મુખ્ય હેવાથી, આપણે અહીં કેવળ માનવસમાજને ઉદેશીને વિચાર કરી રહ્યા છીએ.
