________________
३०६
આસ્તિકતાને આદર્શ
થનાર નથી. આત્મા જ્યાં સુધી નષ્ટ થવાને નથી ત્યાં સુધી દુઃખ નષ્ટ થાય, તે પણ શુખ તે કાયમ જ રહેવાનું છે. બીજા શબ્દોમાં કહીએ તે દુખ એ સુખનું આવરણ છે. એ આવરણ સંપૂર્ણપણે ખસી જાય એટલે કેવળ સુખ જ બાકી રહે છે. * નિત્ય સુખ ઉપરનાં અનિત્ય આવરણે જ
સુખ એ નિત્ય વસ્તુ છે, પરંતુ તે દુઃખરૂપી અનિત્ય આવરણથી ઢંકાએલું છે.
દુઃખરૂપી અનિત્ય આવરણે એ જ શ્રી જૈનશાસનની પરિભાષા પ્રમાણે કર્મનાં આચ્છાદને છે. પ્રવાહથી તે આવરણને નિત્ય સંબંધ હોય છતાં વ્યક્તિશઃ તે સંબંધ અનિત્ય છે.
એટલા માટે દુઃખને અનિત્ય કહેવું અને સુખને નિત્ય કહેવું એ જ આખરે વ્યાજબી ઠરે છે. . અનિત્ય
એવાં દુઃખે (કર્મો ને નાશ કરવાને ઉપાય, એ જ નિત્ય એવાં સુખે (આત્માનું આવરણરહિત સ્વાભાવિક સ્વરૂપ)ને પ્રાપ્ત કરવાને ઉપાય છે.
એ સ્વરૂપની પ્રાપ્તિ થયા સિવાય, આ જગતમાં કઈ પણ આત્મા સાચી શાનિતને પ્રાપ્ત કરી શકે, એ સંભવિત નથી.
એ જ કારણે જ્ઞાની પુરુષોએ અન્ય સર્વ માર્ગોને
