________________
૨૪
આસ્તિકતાને આદર્શ
દુઃખને માટે જ થયાં. દેવલેકના વિમાનનાં સુખ અનુભવ્યાં, કિન્તુ અંતે પૃથ્વીકાય છે. મનુષ્યની રાજઋધિ ભેળવી, તે પરિણામે સાગરેપમેનાં નારકનાં દુખેને સહ્યાં.
પ્રત્યેક ગતિમાં શરીર માન્યું તે હિંસા કરી. વાણું મળી તે જૂઠું બોલ્યો, મન મળ્યું તે દુર્યાને કર્યું અને સામગ્રી અધિક મળી તે અધિક પાપ બાંધ્યું તથા થેરડી મળી તો દીન બન્યા
કઈ વખત રાજા થયે, તે કઈ વખત રંક થયે. કઈ વખT બુદ્ધિમાન બન્યું તે કઈ વખત બુદ્ધિહીન બન્યા. કેઈ વખત રૂપવાન થયે, તો કોઈ વખત કદરૂપ થ. કોઈ વખત ઉત્તમ જાતિમાં જન્મ્યા, તો કોઈ વખત અધમ જાતિમાં જન્મ્યા. કેઈ વખત સારું કુળ મળ્યું, તે તેને મદ કર્યો. કોઈ વખત અધમ કુળ મળ્યું, તે અધમ ધંધા આચર્યા.
કઈ વખત ગર્વતે કોઈ વખત દીનતા, કોઈ વખત હર્ષ તે કઈ વખત શેક. કોઈ વખત કે તે કોઈ વખત લેભ. એમ અનેક વિરેને આ જીવ વશ થયા. એથી નવાં ચીકણું ક ઉપાર્જન કર્યા અને તેના ઘર વિપક દુર્ગતિમાં વારંવાર સહ્યાં.
કેઈપણ ભવમાં ધર્મ બુદ્ધિ જાગી નહિ, વાતરાગને ઓળખ્યા નહિ, નિરોશેને પિછાણ્યા નહિ, દયાને સમજ્યો નહિ, કદાગ્રહને છોડ નહિ, સંસારને અસાર માન્યો નહિ, સંસારથી
