________________
૧૯૬
આસ્તિકતાને આદર્શ શ્રી જિનવાણીને સર્વ વિશે સહિત જાણવી, એ તેવા પ્રકારના વિશિષ્ટ પશમને ધારણ કરનાર મહાપુરુષ સિવાય બીજાઓ માટે ભલે અશક્ય હો, પરંતુ તેટલા ઉપરથી મંદ ક્ષયોપશમવાળા આત્માઓ સામાન્યતયા યા ઘોડા પણ વિશેષ સહિત તેને ન જાણી શકે, એમ કહેવું એ વ્યાજબી નથી.
મંદમાં મંદ લોપશમવાળે આમ પણ જે સંસીપંચેનિદ્રય-પર્યાપ્તપણને ધારણ કરનાર હોય, તો તે શ્રી જિનવાણના સામાન્ય સ્વરૂપને ખુશીથી સમજી શકે છે. શ્રી જિનવાણીરૂપી મહાસાગરમાં વર્ણવેલ ચાર ગતિના સમસ્ત સ્વરૂપને નહિ જાણી શકનાર આત્મા પણ, શ્રી જિનેશ્વરદેવના વચન અનુસાર જે એટલું જ જાણે, સમજે કે,
“ઢ વગુ સનાળી ગાડુનીવર મ, ના મसागनित्तिए, दुःक्खरुत्रे, दुक्खफले, दुवाणु अन्धे । ”
અર્થ : આ સંસારમાં નિશ્ચયથી જીવ અનાદિ છે. જીવને સંસાર અનાદિ છે, એ સંસાર અનાદિ કર્મસાગથી થયેલ છે તથા દુઃખરૂપ છે, દુખના ફળવાળે છે અને દુઃખને જ અનુબંધ કરાવનાર છે.
એટલું જાણે તો પણ, તેને શ્રી જિનવચનની પ્રાપ્તિ થયેલી છે, એમ માનવામાં કોઈ વાંધો નથી.
સામાન્યથી શ્રી જિનવચનના એક પણ પદની પ્રાપ્તિ
